Czy feministki mają poczucie humoru?

00:00:00: [muzyka]

00:00:04: Nikt nas nie pytał, ale i tak się wypowiemy.

00:00:06: Feministyczny podcast o kulturze, społeczeństwie i wszystkim, co nas zainteresuje.

00:00:11: Zapraszają, Kasia Hróbek i Agnieszka Szczepanek.

00:00:14: [muzyka]

00:00:27: Halo, halo, dzień dobry, drogie słuchaczki, drodzy słuchacze, osoby słuchające.

00:00:33: Witam was w kolejnym odcinku waszego ulubionego podcastu.

00:00:37: Długo nie nagrywałyśmy razem, dzisiaj nie mamy żadnej gościni, żadnego goście,

00:00:42: jesteśmy po prostu tylko my.

00:00:44: - Same się gościmy nam zajął. - Tak.

00:00:46: I miałyśmy taką trochę wakacyjną przerwę.

00:00:51: I różne sprawki głupotki trzeba było zrobić,

00:00:54: ale do tych trzeba było usiąść w końcu i nagrać podcast.

00:00:58: Tak.

00:00:59: A wierzcie nam, że lista tematów, które dla was mamy, szykujemy się, nie kończy, jest bardzo długa.

00:01:05: W ręce wydłuża się z każdym tygodniem i nie wiem, kiedy my to wszystko nagramy.

00:01:09: Tak.

00:01:09: Ale jest tutaj dzisiaj z nami taka oto wspaniała książka.

00:01:14: O tak, ta książka jest super.

00:01:15: Która musiała być przez nas omówiona, ponieważ mamy tutaj taki koncik książkowy,

00:01:21: książkowy filozoficzny, feministyczny.

00:01:24: I jak takie rzeczy się pojawiają, to oczywiście my musimy swoim natchnionym umysłem

00:01:30: przekazać wam dalej, co my tutaj wyczytałyśmy i powiedzieć wam nasze mądrości z tym związane.

00:01:36: Więc here we are.

00:01:37: Tak.

00:01:38: No i oczywiście już przedługi wstęp.

00:01:41: Jak zawsze.

00:01:43: A książka to "Przywodnik feministycznej psuj zabawy"

00:01:46: autorstwa Sary Ahmet i wydała to krytyka polityczna.

00:01:50: Tak.

00:01:50: I jest to książka, która umożna by potraktować trochę taki poradnik,

00:01:57: ale absolutnie nie jest to w takiej formie poradnikowej.

00:02:00: Chociaż ma taką...

00:02:01: Ja bym bardziej powiedziała, że pod ręcznik.

00:02:02: I też tak.

00:02:03: I też chyba ten tytuł po angielsku handbook to też jest taki dosłownie pod ręcznik.

00:02:10: Nie?

00:02:10: Tak.

00:02:11: I to też ma taki wymiar związany z tym, że jednak Sara Ahmet miała bardzo błyskotliwą karierę akademicką,

00:02:18: którą przerwała też z bardzo ważnych powodów, o których myślę też tutaj wspomnimy.

00:02:25: No jest autorką ponad 11 książek i ona generalnie pisze...

00:02:29: To jest chyba jedna z takich pierwszych, którą wydała nie w takim akademickim wydawnictwie

00:02:34: i która w ogóle odbiła się dosyć szerokim echem,

00:02:38: no bo ta figura psuj zabawy "Killjoy"

00:02:42: i o tym polskim tomoczeniu może też mówimy zaraz w sumie, w spomiecie od tego wyjść w ogóle.

00:02:47: Tak, koniecznie.

00:02:48: To jest taka niesamowita, też taka postawa,

00:02:51: taka no jedna z takich wyrazu w czym w ogóle jest bycie feministką,

00:02:56: bo Sara Ahmet też napisała taką książkę "Śiążkę Żyć feministycznym życiem"

00:03:00: i ona też się niedługo ukaże jej tłumaczenie w Polsce.

00:03:03: No i ona generalnie jako też niebiała filozofka feministka wykładowczyni dużo o takim feminizmi interseksjonalnym piszy,

00:03:13: ale w ogóle zastanawia się co to znaczy być feministką, jak ten feminizm uprawiać.

00:03:17: Czyli nasze ulubione pytanie.

00:03:19: Ulubione pytanie, no i w ogóle też czego w tym feminizmie nie ma

00:03:23: i ona zadaje te trudne pytania, które my też lubimy zadawać.

00:03:26: Więc no to wiadomo było, że my musiałśmy tę książkę przeczytać i musimy o niej opowiedzieć.

00:03:33: Koniecznie.

00:03:33: No to ja bym właśnie wskoczyła w to tłumaczenie, bo już trochę zaczęłyśmy o tym,

00:03:39: czyli po angielsku co się nazywa feminist "Killjoy" handbook, tak?

00:03:44: Czyli jakby właśnie podręcznik, żeby być feministyczną psujzabawą.

00:03:51: Tak bym to przetłumaczyła sobie tak bardziej powiedzmy dosłownie.

00:03:56: W ogóle cała książka się zaczyna właśnie słowem od tłumaczki,

00:04:00: gdzie ona też trochę wyjaśnia skąd te wybory.

00:04:04: Samotosłowo psujzabawa właściwie rozkłada ten proces dla wyboru właśnie tego słowa i wyrozkłada na czynniki pierwsze.

00:04:13: I tam się pojawiają super inne synonie, które bym chciała tutaj wymienić.

00:04:18: Bo gdyż jest począwszy od mojego ulubionego, czyli "Monci Biba".

00:04:21: "Monci Biba" wspominała.

00:04:23: Ale no jakby o co chodzi z tą psujzabawą, że rzeczywiście to jest jakaś taka sztywniara, maruda,

00:04:30: jakaś taka osoba, która psuje wszystkim innym zabawę.

00:04:33: I no myślę, że to jest takie powszechne doświadczenie feministek,

00:04:37: że jest taki stereotyp o nas feministek, że po prostu jesteśmy tymi smutnymi, zfrustrowanymi osobami,

00:04:44: które muszą się do czegoś przyczepić.

00:04:48: Tak, mi się wydaje, jak ja czytałam tę książkę i w ogóle te pierwsze dwa rozdziały,

00:04:53: to ja miałam takie poczucie, że jakby to jest kwintesencja stereotypu o feministce.

00:04:59: Że jakby to jest taka wykładnia związana z tym, o czym myślisz się, myśląc o feministkach.

00:05:05: Czyli te wszystkie też takie kulturowe tropy, które w ogóle za kobietami się ciągnęły.

00:05:11: Czyli to kierowanie się emocjami, historyczność, przesada.

00:05:15: Jakby wszystkie takie rzeczy związane z tym, że my byliśmy zawsze za bardzo

00:05:19: i nie chciałyśmy się wpasować w jakiś nurt,

00:05:22: oczywiście musiałyśmy psuć wszystkim zabawę, nie chcieć po prostu wykonywać tradycyjnie przypisanych nam ról,

00:05:30: tylko po prostu zaczęłyśmy się nad tym zastanawiać i psuć wszystkim dobrą zadawę.

00:05:34: I wszystko to zostało pięknie przecież ułożone i dla pisane dla nas same musimy tutaj oczywiście mieć jakieś anę.

00:05:42: Tak, no i co robi Seria Ahmed? Ona mówi, tak, skoro wszyscy uważają, że jesteśmy właśnie takie,

00:05:48: no to bądźmy takie i bądźmy jeszcze bardziej takie, i jeszcze bardziej po prostu im trójmy.

00:05:54: A poza tym ona też zwraca uwagę na to, że no jakby my trójmy, nie mamy wyboru, że my musimy trójć,

00:06:00: po skoro ty świecie okropny robisz w kółko to samo i cały czas na tych beznadziejnych zasadach kapitalistyczno-białocheteronormatywnych się układasz,

00:06:12: no to my musimy cały czas w kółko to samo truć, no.

00:06:15: Musimy robić i-roll, no.

00:06:16: Musimy o nim obina nas i-rollować, musimy wywracać oczami po prostu na te wszystkie przyjawy tego systemu,

00:06:24: bo inaczej jak nikt nie będzie tego sygnalizował, to to się nigdy nie zmieni.

00:06:28: Tak, no ale ja mam też takie poczucie, że no to jest też taka po prostu postawa życiowa,

00:06:34: która jakby jest wpisana w bycie feministką, czyli to, żeby po prostu zabierać głos, żeby się sprzeciwiać

00:06:41: i żeby nie zbywać ciszą albo właśnie przemilczeniem takich rzeczy, które po prostu nam się nie podobają.

00:06:49: No i oczywiście taki najsłowniejszy przykład to jest, że nie śmiejemy się z nieśmiesznych homofobicznych, rasistowskich,

00:06:56: czy innych żartów, które po prostu uderzają w jakieś takie wartości związane z rzeczami,

00:07:02: które po prostu są no nieśmieszne, albo po prostu no na przykład dla mnie takim korądem przykładem są kurde dowcipo-blondynkach,

00:07:09: no po prostu ja nienawidzę i po prostu nie wiem dlaczego to jest śmieszne.

00:07:13: No ale nie zauważyłaś, że w ogóle chyba trochę się kończę eratę do wcipu.

00:07:17: Byłam w Warszawie w międzyczasie właśnie w trakcie naszej mini wakacyjnej przerwy

00:07:23: i byłam m.in. na takiej wystawie humor w latach 90. skuratorowane i tam przez tych twórców podcasteksu i Olga Drende.

00:07:33: I tam były te książki, pamiętasz te takie książki z dowcipami z naszego dzieciństwa,

00:07:39: takie malutkie książki i taka księga dowcipów, tam księga humoru.

00:07:43: I tam właśnie były te wszystkie o blondynkach, o małżeństwie, wiesz, dużo tam o księżach w ogóle też byli żartów i tak dalej.

00:07:52: Ale tak w sumie mieliśmy taką rozmowę z przyjaciółmi, z którymi byliśmy na tej wystawie,

00:07:57: że trochę już ten humor ginie na szczęście, ten o blondynkach.

00:08:01: Tak, no ale i też jako mileniasi zdobyliśmy następny level cywilizacyjny, czyli te żarty też o tym mam okropną żonę,

00:08:10: albo wiesz, jakby mam okropnego męża, one też się trochę kończą, ale wciąż jest bardzo dużo seksistowskich żartów,

00:08:18: bardzo dużo homofobicznych żartów.

00:08:20: Jest na co ayrolować, jest na co wywracać dziewczynę.

00:08:22: Jest wywracać można na to, że wszędzie trąbi się o politycznej poprawności i że ona zabija wszelkie żarty

00:08:30: i wszelkie możliwości do tego, żeby trochę dystansu i humoru się wydarło do naszego życia.

00:08:36: To jest właśnie na początku też te książki, mówi Sera Ahmedrze,

00:08:40: też, bo ona się tak na początku zwraca właśnie do oczytelniczek i mówi,

00:08:45: "No, czy jesteś feministyczną psuj zabawą?"

00:08:49: Najprawdopodobnie tak.

00:08:51: I jeżeli się oskarżają o to, że jesteś woke, albo że uprawiasz kancel kölczer,

00:08:57: to najprawdopodobnie jakby jesteś właśnie psuj zabawą, bo to są te argumenty, których się używa,

00:09:02: żeby nam powiedzieć, że jesteśmy zbyt poważne, przesadzamy i nie mamy wuczecia humoru.

00:09:08: Dokładnie.

00:09:09: I no, bo są też takie nie tylko reakcje na żarty, ale też po prostu sprzeciwialnie się pewnym narracją i opowieścią,

00:09:15: które są bardzo powszechny, ale też temu w jaki sposób ludzie mówią.

00:09:19: Ja mam takie doświadczenie, że jakoś po prostu na mojej drodze stają osoby,

00:09:25: które bardzo dużo używają i często słowa na "m".

00:09:30: I po prostu ja nie mogę przyjść na ten doporządku dziennego,

00:09:36: bo zawsze mnie to tak wzdryga i po prostu...

00:09:39: Najpierw jest wywrócenie oczami, potem jest dresz na całym twoim cienie, a potem jest komentarz.

00:09:45: No, znaczy, zależać...

00:09:46: Edukację.

00:09:47: Tak, zależy od jakby, komu się to przydarza, bo jeżeli to są na przykład jakieś nawet takie bliskie mi osoby,

00:09:53: to ja od razu poprawiam, mówię "Ej, stara, w ogóle co ty mówisz?"

00:09:56: I zazwyczaj to jest, że od razu przepraszam i w ogóle zapomniałem się czy cokolwiek, że masz rację,

00:10:01: ale są czasami takie bardziej formalne sytuacje.

00:10:04: No i tutaj już ten i-rolling jest trochę trudniejszy,

00:10:08: no bo raz mi się zdarzyło, że przy takiej rozmowie w kuchni pracy musiałam zwrócić uwagę.

00:10:14: No i zapadła bardzo niezręczna cisza i wszyscy sobie poszli.

00:10:19: Tak?

00:10:20: No tak, no bo wiesz, no po prostu zwróciłam komuś uwagę i oczywiście to jest też ten case,

00:10:25: który ja mam zawsze w głowie, że ja teraz się muszę wytłumaczyć,

00:10:28: że ja nie zrobiłam tego w niegrzeczny sposób, że ja zrobiłam to w jakiś i taki sposób

00:10:33: i w takich i takich okolicznościach, że ja muszę przepraszać za to, że w ogóle zwróciłam uwagę,

00:10:37: no ale no kurde, mamy 2024 roku i myślę, że możemy trochę lepiej i wystarczy powiedzieć,

00:10:43: sorry, masz rację, albo po prostu cokolwiek odpowiedzieć,

00:10:46: a to nie pomów o inna, może następować taka, wiesz, konsternacja,

00:10:49: że ja naruszyłam jakieś tabu, ale ostatnio miałam też taką sytuację,

00:10:54: że taka moja koleżanka z pracy bardzo jest ekspresyjna i używała bardzo brzydkich słów,

00:11:02: mówiąc na przykład, że wszystkie kobiety są głupie, że ludzie są dawnami i tak dalej.

00:11:10: No i to się pojawiło tak parę razy, no i już raz nie zwróciłam uwagi,

00:11:14: potem bardzo co za mną chodziło. Potem się zdarzyło to drugi raz,

00:11:17: no i nie zwróciłam uwagi, bo to było w trakcie jakiegoś kola, coś tam i

00:11:22: no nie zrobiłam tak jak Sara Achmet radzi po prostu walnąć w stół i powiedzieć "stop" po prostu.

00:11:28: To jest to u koniec tego, ale zrobiłam coś innego, po prostu myślałam o tym,

00:11:33: myślałam i mówię "no muszę pokazać".

00:11:37: Ale nie było takich sposobności, bo ona nie pracuje na miejscu tylko zdanie

00:11:42: i nie mam jakiegoś super kontaktu, więc nie chciałam, żeby jedyny kontakt,

00:11:46: jaki zainicuję to "hej, Stara, w ogóle co ty otwierdalaś",

00:11:50: ale pogadałam po prostu z naszą jakby przełożoną, szefową,

00:11:55: powiedziałam, że dla mnie takie rzeczy są bardzo ważne i uważam, że to w jaki sposób mówimy

00:12:00: jest w ogóle no podstawą i że dla mnie to jest obraźliwe, uważam,

00:12:05: że weekendu better i po prostu, że no różne takie rzeczy,

00:12:09: no i ona powiedziała, że świetnie, że jej to powiedziałam, że ona też wróciła na to uwagę,

00:12:13: ale no nic z tym nie zrobiła i że nie są to pierdoły,

00:12:18: jakby się mogło powiedzieć, no bo w gąszczu różnych takich rzeczy

00:12:21: nie można by pomyśleć, że jest tyle rzeczy teraz na głowie, a ty z taką pierdołą przychodzisz

00:12:26: i ja miałam sama takie myślenie, że przecież jest tyle innych tematów,

00:12:30: a ja już jest tym, ale sobie pomyślałam nie, no już jest tym,

00:12:33: no bo po prostu cały czas mnie to po prostu bardzo bolało,

00:12:37: że takie komentarze padają od osoby, o których byś nie pomyślała,

00:12:40: że no jakby w taki sposób myśli, jakby się rozmawiała w takim,

00:12:45: taki nawet przelotnej konwersacji, no i tam odbyła się jakaś taka rozmowa w cztery oczy,

00:12:50: gdzie to wszystko stało dobrze przyjęte, rozegrane, no i generalnie podziękowałam,

00:12:54: że zwróciłam uwagę, więc ja miałam takie, że no zrobiłam coś.

00:12:58: No i super, ale to jest w sumie super przykład, bo też o tym Ahmet pisze,

00:13:02: że czasem rzeczywiście to jest trudne, żeby stać się tą psuj zawawą

00:13:08: i gdy zawierasz głos, to czasem właśnie masz tą blokadę,

00:13:14: bo jak pisze Ahmet, jak obnażysz problem, to ty się stajesz problemem,

00:13:19: często jest tak, że jakby wszystkie oczy kierują się na ciebie

00:13:23: i ta osoba, która ujawnia jakąś kwestię, podnosi jakiś temat,

00:13:29: no to na nią jakby jest skierowany później gniew czy jakakolwiek inne negatywne emocje,

00:13:34: o które się... - No o to właśnie też lubię.

00:13:36: Ja też czułam, że ja muszę się wytłumaczyć,

00:13:38: dlaczego w jaki sposób ja zwróciłam uwagę,

00:13:41: że po prostu nawet gdybym zareagowała impulsywnie,

00:13:44: no to ja nie zrobiłam nic złego, nie? - No nie, to zrobiła coś dobrego.

00:13:47: - No właśnie. I tutaj ta książka właśnie mówi o tym,

00:13:51: żeby też mieć tą odwagę. - Odwagę, żeby stwarzać niewygodę.

00:13:56: - Żeby stwarzyć tę niewygodne sytuację. - Tak.

00:13:59: No i ona mówi, że żeby ten taki patriarchalny, kapitalistyczny porządek

00:14:04: za Bell Hooks często odwołując się

00:14:07: i oczywiście poświęciła też książkę naszej "Shiro",

00:14:10: więc myślę, że tutaj jakby nie mogło stać się inaczej,

00:14:13: ale jak profesora zostaje naszą kolejną przyjaciółką,

00:14:17: no to wydaje mi się, że to jest też taka rzecz związana

00:14:21: z takim właśnie tym rozbijaniem tego patriarchatu,

00:14:23: że im więcej z nas będzie pokazywało,

00:14:25: że pewne sytuacje nie są ok, tym jakby to się stanie taką,

00:14:30: też jakby, że te zachowania, które sprawiają to,

00:14:33: że my się nie czujemy dobrze albo rzeczy, które się dzieją,

00:14:36: nie są według nas ok, no to one będą się trochę odbijały tą czkawką,

00:14:40: tym osobom, które to robią,

00:14:42: ale oczywiście to może dotyczyć na przykład jakichś takich rzeczy,

00:14:46: o których na przykład ja teraz mówiłam,

00:14:48: ale są też takie grubsze case, o których ona też pisze,

00:14:51: związanych z takimi rzeczami jak przemoc

00:14:54: i molestowanie seksualne w świecie uniwersyteckim

00:14:58: i ona też, jako osoba z tego świata akademickiego,

00:15:02: tutaj dużo o tym pisze i no to była jedna z decyzji jej odejścia

00:15:06: przecież z tego świata akademickiego w geście solidarności

00:15:09: za to, że te oskarżenia studentek, które posanowiły po prostu upublicznić

00:15:16: to, co im się wydarzyło, nie zostały potraktowane poważnie,

00:15:19: nie zostały one wysłuchane,

00:15:22: no to ona po prostu w takim geście też i solidarności,

00:15:27: ale też tego, że skoro ona jakby jest tą fiawnistyczną wsu i zabawą,

00:15:31: no to dla niej to jest naturalne,

00:15:33: że ona jakby mając świadomość, nie może pracować w takiej instytucji

00:15:37: w jakiś sposób przyzwalać i to jest dla mnie taki moment,

00:15:41: że ja miałam takie poczucie, że robią sobie trochę rachunek sumienia

00:15:46: i trochę tutaj TROP Roxane Gej, czy jestem wystarczająco dobrą feministką,

00:15:51: czy jestem złą feministką i ona oczywiście gdzieś tam do tego się odwołuje,

00:15:55: że to nie chodzi o konkurs na tą najlepszą feministkę

00:15:58: i że tu jest wykaz, jak się nie zachowasz w taki sposób, to w ogóle zostałaś wyklęta,

00:16:04: ale no ja miałam takie poczucie, że ok, są takie sytuacje,

00:16:09: gdzie to wymaga właśnie takiego po prostu tąpnięcia,

00:16:13: czy przywalenia pięścią su i powiedzenia, dość, nie zgadzam się z tym,

00:16:16: ale są też takie gesty, które wymagają bardzo dużej odwagi,

00:16:20: ale też przede wszystkim rezygnacji z jakiegoś naszego poczucia komfortu,

00:16:24: czasami też z kapitału.

00:16:26: I tutaj to są już takie case, które nie są łatwe.

00:16:29: No to zwłaszcza to, co mówisz i ten rachunek sumienia,

00:16:32: myślę, że trzeba robić.

00:16:34: Zresztą też piszę o tym, Achmed, w innym miejscu,

00:16:37: że w takich sytuacjach, kiedy wobec własnego środowiska, jakiegoś,

00:16:41: czy własnych osób, które nie wiem, podziwiamy w jakiś sposób,

00:16:46: też musimy jakoś zająć stanowisko

00:16:50: i kiedy musimy spojrzeć na te swoje miejsca pracy,

00:16:55: czy instytucje, z którymi współdziałamy,

00:16:58: czy grupy, z którymi współpracujemy

00:17:01: i zobaczyć, że czasem od nich,

00:17:03: jakby wobec nich właśnie też trzeba tą zabawę popsuć,

00:17:07: czy im popsuć, zwrócić uwagę na coś niewygodnego,

00:17:11: a to jest tym trudniejsze, jeśli z tych grup, z tych miejsc, z tych instytucji

00:17:16: czerpiesz jakieś korzyści, nie?

00:17:18: Lub nawet często to są takie instytucje,

00:17:20: które pozwalają ci robić też kawał dobrej roboty,

00:17:23: ale też nie, jakby czasem są oparte,

00:17:26: czy na przemoty, czy na jakichś innych nadużyciach, nie?

00:17:30: Więc to są też szczególnie trudne momenty

00:17:33: i myślę, że też po to powstał w ogóle ten podręcznik,

00:17:36: żeby pomóc wszystkim psu i zabawom i Monci Bibom,

00:17:39: pomóc sobie jakoś radzić w gąszczu tych często złożonych bardzo sytuacji, nie?

00:17:45: I one rzeczywiście daje tam takie porady,

00:17:47: tak zgrabnie ujęte takie bon moty, nie?

00:17:51: Które mogą być jakimś takim drogowskazem,

00:17:54: jak tutaj postępować, no bo ona właśnie zwraca uwagę na to,

00:17:59: że ta feministyczna, ta postawa psu i zabawy,

00:18:02: no jakby ona się wiąże z tym, że psujemy komuś zabawę,

00:18:08: czyli jakby zagrażamy temu, no nie wiem,

00:18:12: albo jakiemuś stylowi życia, albo jakimś innym przywileją i...

00:18:17: - No, kwestionujemy taki status kwon, nie? - Tak.

00:18:19: - Coś, co jest wygodne, ułożone i nagle ktoś mówi,

00:18:22: że trzeba to zmienić, nie? No i przecież...

00:18:24: - Przez albo przynajmniej przemyśleć.

00:18:26: - I no to wiadomo, że też wiążę głębiej z tym,

00:18:29: jakby że destabilizujesz jakąś władzę i wpływasz na to,

00:18:34: czyli przywilej zostanie zweryfikowane itd.

00:18:36: Więc są też takie wszystkie rzeczy związane po prostu z byciem osobą feministyczną.

00:18:42: - Tak. - I no to jest...

00:18:44: Ja dlatego miałam takie poczucie, że to jest jakby...

00:18:47: No doświadczenie wydaje mi się każdej osoby feministycznej,

00:18:50: która po prostu spotkała się z tym,

00:18:53: że nawet kiedy mówisz z dumą bądź nie, że jesteś feministką,

00:18:57: no to już jest ironie, że to już jest cały bagaż związany z tym,

00:19:01: że po prostu z czym się musisz z jakimiś stereotypami

00:19:06: czy przekonaniami na temat feministmu mierzyć.

00:19:10: I dlatego wydaje mi się, że tak jak ona mówi o tym słowie queer,

00:19:15: że feminist ma też takie strategie związane z odzyskiwaniem słów,

00:19:20: tak jak wydarzyło się w przypadku queeru,

00:19:23: to też jakby ta postawa związana właśnie z tym killjoy, z tą psuj zabawem

00:19:28: też musi zostać odzyskana, że to nie jest jakby...

00:19:31: Wiadomo, że to jest taka postawa, która nie jest łatwa,

00:19:35: ale że ona powinna być takim naszym orężem.

00:19:38: Powinnyśmy być z tego dumne, że psujemy inną tą zabawę

00:19:41: i to takie fałszywe poczucie takiego samo zadowolenia,

00:19:44: bo osoby, które jakby w tych mechanizmach funkcjonują,

00:19:49: no jakby powinny przestać się czuć bardzo dobrze w swoim po prostu wyobrażeniu

00:19:54: na temat świata i wkusić tutaj nie tylko trochę światełka,

00:19:58: ale w bardzo dużą latarnię.

00:20:00: -Totalnie.

00:20:02: No i tam jest na przykład cały rozdział o psuj zabawie

00:20:06: jako krytyczce kultury, żeby się kulturze też jakby krytycznie przyblądać.

00:20:10: -Czy to był ten rozdział dla nas?

00:20:12: -Totalnie. W ogóle super postawione pytanie na początku tego rozdziału,

00:20:16: że co w ogóle jest takiego w przyjemności,

00:20:19: że potrzebujemy, żeby ludzie się z nami zgadzali.

00:20:22: Czyli jak misia coś podoba, to potrzebuję, żeby wszystkim innym się też to podobało.

00:20:27: Często jest rzeczywiście tak, że jak coś tam krytykujemy,

00:20:31: no to się spotykamy z takim "Ej, nie psuj mi, to jest mój ulubiony film",

00:20:35: nie? No przykład.

00:20:37: I że ludzie się często robią też,

00:20:40: stawiają się w takiej pozycji obronnej, czują, że muszą bronić czegoś.

00:20:44: Też samą ostatnio byłam w takiej sytuacji, że też musiałam czegoś ja bronić,

00:20:48: a potem zrobiłam sobie głębokiej wdech i mówię "Kurde, czemu w ogóle...

00:20:56: czemu tutaj się zacietrzewiam, że w sumie może po prostu

00:21:00: zrobić krok w tył, spojrzeć na ten film jeszcze raz,

00:21:03: zobaczyć czy może rzeczywiście czegoś mi brakowało,

00:21:06: albo czy nie mógł mieć jakiegoś takiego wydźwięku, o którym mówi ta druga osoba,

00:21:11: że rzeczywiście taki rozdział dla nas, żeby się przyglądać krytycznie tym różnym

00:21:16: treścią kultury i patrzeć co one nam robią,

00:21:20: i też pogodzić się z tym, że ich odbior może być różny po prostu.

00:21:24: Tak, tak, no ale właśnie, bo już mi się taka pali lampka,

00:21:28: że tutaj ktoś mógłby powiedzieć, że to jest postawa bliska,

00:21:33: takiemu być "Woke", policjon moralny, po prostu kancel culture,

00:21:37: ale to jakby no, to nie o to chodzi. Jakby to granica nie jest nawet bliska,

00:21:41: no bo to chodzi po prostu o jakieś takie, zgłaszam sprzeciw,

00:21:45: a nie po prostu usuwanie z pola widzenia tych osób, tylko jakby...

00:21:50: - Zapraszam do dyskusji. - Tak, że wycie też z tym nośnikiem zmiany po prostu, nie?

00:21:54: I to też wydaje mi się, że to o czym pisze Sara Ahmed,

00:21:59: co mi się bardzo podobało oczywiście, no bo my lubimy takie rozkminki,

00:22:03: to jest też to takie bycie, tą psuj zabawą w warstwie meta,

00:22:08: czyli w... i też jakby robić ten taki czek psuj zabawowy w środowisku,

00:22:15: czy może w społeczności, bo środowisko nie dobre określenie feministycznej.

00:22:20: No i ona robi taki czek truchowi feministycznemu,

00:22:24: i punktuje bardzo często niedoskonałości, ślepe załuki, albo to czego po prostu nie ma.

00:22:30: Ale nie po to, żeby wyrzucić do kosza ten ruch

00:22:33: i powiedzieć, że feministą B poszłołem tego śnowego, ona po prostu jest dumną feministką, ale...

00:22:38: - To mówi, że przec, nie?

00:22:40: - No czegoś tu brakuje, drogie siostry, drzy bracia, i może po prostu...

00:22:44: Warto by się przyjrzeć, że nie wszystko jakby jest zewnątrz, tylko my też coś źle robimy, nie?

00:22:49: - Tak, tak.

00:22:50: - No i dlatego jej patronką jest Bell Hooks, która zwracała uwagę na te wszystkie grzeszki białego feministmu.

00:22:56: - Dokładnie, no i ona z tej bardzo daje dużo fajnych przykładów.

00:23:00: W ogóle jej taką mentorką jest Audrey Lord.

00:23:03: - O, tak.

00:23:04: - I bardzo dużo ciekawych tutaj tekstów Lord przytacza i w bardzo fajnych kontekstach umieszcza to w jakiś sposób ona myślała.

00:23:12: I też pokazuje, że ta wiedza, którą tworzymy, którą też reprodukujemy, że ona nie jest tak z tego świata akademickiego na zewnątrz,

00:23:22: tylko że ta filozofia też się tworzy w ogóle zupełnie gdzie indziej i ona też jakby ta praktyka filozoficzna wśród tych myślicielek,

00:23:29: że nawet te takie doświadczenie od Ray Lord związanych z walką, z nowotworem też jest, by było takim doświadczeniem feministycznym

00:23:38: i też takiej niezłomności, takiego upominania się o to miejsce i przeciw temu wymazywaniu.

00:23:44: - Tak, tak.

00:23:45: - I też no i właśnie tym mu, że no od Ray Lord czy właśnie Bell Hooks, one były właśnie takimi psujzebawami

00:23:52: i one właśnie sprawiały, że to takie nasze dobre samoboczucie na temat nas samych i tego w ogóle jakimiś myśmy super feministkami,

00:24:01: no to może trochę ulec zmianie.

00:24:05: I ja na przykład jak sobie tak myślałam, kiedy ja miałam takie przebudzenie na temat feminizmu,

00:24:11: że myślałam sobie, że super, super, byłam taka zafascynowana, ale kiedy zaczęłam jakby widzieć feminizm szerzej,

00:24:19: że jakby to nie jest, że jakby on ma inne kolory po prostu, że to po prostu powinna być kwestia, że kwestia rasy powinna być po prostu w centrum,

00:24:28: no to ja myślę, że dopiero jak poszłam na studia, bo jak byłam w liceum, no to ja czytałam same białe autorki,

00:24:34: Virginia Woolf i Sylvia Platt to były po prostu moje najlepsze kumpele, no i nie można powiedzieć, żeby one w jakiś sposób

00:24:42: no nie były takim no ucieliszeniem tego takiego feminizmu klasy średniej,

00:24:49: tu z bardzo dużym kapitałem, która oczywiście zostawia nam duże dziedzictwo, piękną literaturę itd.

00:24:55: No ale raczej to nie był feminist intersekcjonalny, no umówmy się, to był jakby zupełnie inny moment historii,

00:25:01: zupełnie inny moment jakby żeby o tym mówić, no i kiedy ja poszłam na jakieś pierwsze wykłady gender studies,

00:25:08: jakieś takie, zaczęłam poznać takie zowa jak queer i tak dalej, studia kolonialne,

00:25:14: no to sobie myślę, kurde, no jakby coś tutaj w ogóle dgnęło we mnie i zaczęłam robić sobie taki check i no to totalnie

00:25:21: wywróciło moje myślenie, ale jak czytam właśnie takie autorki jak Sara Ahmed czy inne, które tutaj w tym podkaście

00:25:28: u nas gościły, no to jakby jeszcze bardziej się otwiera to myślenie związanym z tym, że pewnych narracji nie ma,

00:25:35: dlatego że to my na nie nie pozwalałyśmy, a nie jakbyś jakaś zjawiać, no bo to my tworzymy tą narrację na temat feminizmu

00:25:41: i to, że tego nie ma, no to jakby jest też takie znamienne, nie?

00:25:46: Tak w ogóle Sara Ahmed tutaj tak bardzo ładnie pisze o tym, cytowaniu siebie nawzajem, dawaniu do siebie odnośników,

00:25:54: na końcu książki daje całą listę autory, właśnie nie białych i które piszą właśnie o feminizmie intersekcjonalne,

00:26:04: właśnie z takiej perspektyny, no nie białej po prostu, pisze obrązowym siostrzeństwie, obrązowym feminizmie,

00:26:11: no bardzo mocno też zresztą zaznacza Sara Ahmed jakiego miejsca pisze, nie? Też jako osoba nieheteronormatywna i

00:26:18: no myślę, że to jest super ważny głos, że trzeba takie rzeczy właśnie czytać i że z nich płynie ta refleksja,

00:26:26: której nam przez długie czas w feminizmie brakowało, nie? I że to jest też to, jakaś taka lekcja, którą trzeba przyjąć

00:26:33: z pokorą, że tych głosów jest wiele różnych doświadczeń innych od naszych, nie? I to jest super,

00:26:41: ona też pisze w innym miejscu, że w ogóle pojęcie szczęście jako jakiegoś takiego uniwersalnego pragnienia i też

00:26:49: jakiegoś takiego jednego wyobrażenia o nim to jest niesamowite, jaką to zrobiło karierę, chociaż tak naprawdę szczęście jest czymś tak naprawdę

00:26:57: mega mglistym i może dla każdego oznaczać coś innego, ale chciałam w ogóle jeszcze cię zapytać o ten cały rozdział,

00:27:04: o swój zabawie jako poetce i w ogóle o roli, jaką poezja odgrywa w tej książce, bo wydaje mi się, że ten język właśnie,

00:27:14: to, co mówiłaś wcześniej, że to jest pierwsza taka książka niewydana w takim obiegu akademickim z serii "Ahmed" i że wydaje mi się,

00:27:22: że mocno widać, że ona tutaj idzie w tą poezję, nie? I że za Odrylord jakby też stara się tymi słowami tak operować, żeby przywoływać

00:27:30: jakieś metafory, które zaczynają wnestracać jako obrazy i że najpierw miałam z tym jakąś taką trudność w ogóle, żeby w to wskoczyć,

00:27:39: trochę mi to zajęło, ale potem jak to złapałam to rzeczywiście bardzo jest takie obrazowanie, te wszystkie metafory drzwi, okien,

00:27:50: framu, stołu, nie? Chciałabyś o jakiejś tej metaforze opowiedzieć? Dla mnie, no ta metafora, metafora stołu była bardzo mocna,

00:28:01: no bo mi to też się kojarzyło z takim przedsięwzięciem, którymi robiłyśmy tutaj opoznaniałkach. Ja też miałam w swój moment, gdzie się dosiadłaś do stołu.

00:28:11: Chciałam się do stołu, bo już nie wytrzymałam i wyżyłaś pięć, tył stół. Musiałam odpowiedzieć pewnemu panu, że to nie o to chodzi, że w ogóle nie tak się bawimy przy tym stole.

00:28:22: I jak sama koncepcja tego rozmów przy stole, okrągłego stołu, to jest takie silnie kulturowo naznaczone są te kategorie związane z tymi drzwiami,

00:28:33: dla kogo one są, kto przechodzi, kto komu zatrzaskuje, te drzwi przed nosem itd.

00:28:40: I wydaje mi się, że jakby też pod kątem właśnie tego rasizmu, tej segregacji, gdzie miał wstęp i tak dalej, to się wszystko tak jakoś bardzo fajnie łączy, jak ona ten obraz kreśli.

00:28:50: No i to były dla mnie takie metafory, które bardzo dla mnie oddziaływały.

00:28:57: Ja miałam takie poczucie, że te rozdziały, gdzie jest ta psuj zabawa, krytyczka, kultury i poetka, że dla mnie one się trochę tak zacierały,

00:29:04: dla mnie to jest taka po prostu postawa krytyczna, ale nie krytyczna w sensie, że krytykujesz, tylko po prostu robisz takie sprawdza.

00:29:13: Że jesteś po prostu ciekawa tego, co czytasz i robisz sobie taki czek pod kątem tego, że wybierasz może lektury, które nie są do końca łatwe,

00:29:23: że cię trochę challengeują, że muszą sprawić, że ty będziesz musiał być trochę ze swojej strefy komfortu, albo lektury, które mogą sprawić,

00:29:31: że sprawą, które myślałeś w jakiś sposób, totalnie mogą tutaj trochę zmienić.

00:29:37: No bo też ja sobie o tym myślam, że będziemy mówiły po raz kolejny o jakiejś niebiałej feministce.

00:29:45: Siedzą tutaj po prostu dwie białaski i sobie myśleną jakby...

00:29:49: Czy my w ogóle powinnyś czy?

00:29:50: No właśnie, co to jest za stół?

00:29:53: Że tutaj nie ma z nami takiej filozofki, która by opowiedziała, ale myślę sobie, że to jest też tak, że te książki się pojawiają na rynku wydawniczym w Polsce,

00:30:05: w jakimś takim kontekście związanym z tym, że właśnie to nie jest tylko dla czarnych feministek, tylko że jakby to powinno zredefiniować nasze myślenie o feminii w ogóle.

00:30:17: Tak, że ona bardzo dużo daje takich przykładów, jak uprawiać tą inkluzywność w praktyce, że to nie są tylko takie opowiadanie, że po prostu feministka intersekcjonalna,

00:30:28: inkluzywność i po prostu znienawidzony przez Sare Ahmed słowo różnorodność, które po prostu jest według niej tylko taką łatką, którą łatwo sobie przypiąć,

00:30:37: żeby powiedzieć, że spełniamy jakieś tam wymagania, żeby już się od nas odczepili, ale po prostu robić wszystko po staremu.

00:30:44: I ona podpina też takie sformułowanie jak akcja firmatywna i po prostu wszystkie tego typu rzeczy, które po prostu są rzucane do jednego worka z politycznym powperalnością i wszystkimi takimi rzeczami typu walk.

00:30:58: Więc mi się wydaje, że musimy też o tym opowiadać, żeby też nie robić tego wymazywania.

00:31:07: Że ja nie chcę nam tutaj przypisywać takiej roli, że to jest o nas i że my tutaj robimy jakąś nie wiadomo co, ale że nie wiem, czy wiesz o co mi chodzi.

00:31:19: Że po prostu, że to jest dla mnie bardzo ważne.

00:31:23: Żebyśmy też takie książki czytać.

00:31:26: Tak, i żeby podkreślać też, z jakich my miejsc mówimy.

00:31:29: Jest, że tak. Właśnie ta wracańcz do metafory stołu, myślę, że zawsze rozsiadając się wygodnie przy stole, trzeba się rozajrzeć kto z nami przy nim siedzi, a kto nie.

00:31:40: I kogo przy tym stole brakuje i jakby ta metafora mocno gdzieś tam ze mną pracuje, to właśnie to zatrzaskiwaniem drzwi i też gdzie jest ustawiona klamka i kto może do niej sięgnąć, a kto nie.

00:31:53: To jest kolejna jakaś taka rzecz i kolejna piękna metafora to jest ta metafora szczeliny czy pęknięcia.

00:32:01: To jest ta robota do wykonania jakby w tym betonie patriarchalnym, żeby po prostu zrobić jakieś pęknięcie i potem je rozszerzać albo właściwie włożyć klin wracańc do metafory drzwi.

00:32:13: Włożyć jakiś klin, na hama po prostu z buta zostawić te drzwi otwarte i potem poszerzać, poszerzać, poszerzać.

00:32:21: Bo się naprawdę możemy tutaj zmieścić, tylko po prostu trzeba pamiętać, no właśnie komu jest łatwiej wtedy drzwi otworzyć, a komu trudniej i w naszą rolom jest wydaje mi się po prostu robić to miejsce z uporem.

00:32:37: Tak, no i ona też a propos właśnie tych takich metaforów tutaj wraca do takich sławnych słów "All Ray Lord" a propos tego, żeby nie używać narzędzi pana do niej szania tego domu.

00:32:47: No i to jest jakby kolejna taka rzecz za nas tym budowaniem drzwi i tak dalej i tak dalej.

00:32:51: Więc tutaj jest dużo takich smaczków i takiej no herstory feministycznej, ale ja jeszcze jeżeli pozwolisz chciałabym wrócić na sekundy właśnie do tego szczęścia, bo to przywołałaś, a ja cały czas myślałam sobie, że koniecznie musimy o tym powiedzieć, bo to jest też jedna z takich najważniejszych chyba rzeczy w tej książce, ta kwestia tego szczęścia.

00:33:13: I tego nie odczuwać tak w polskim przekładzie, no bo mamy psój zabawę.

00:33:17: Tak, tak, tak.

00:33:18: Ale no to Killjoy jakby jest tutaj bardzo ważne, no bo jakby właśnie to szczęście, ta kategoria jest jakby tutaj taką nadrzędną dla tej Ahmed, żeby po prostu powiedzieć, że no to szczęście, o którym my mówimy, no to jest jedna jakby pewna wizja świata, którą nam opowiedziano.

00:33:40: I to jest też taka mocna kategoria, bo przecież każdy z nas chce być szczęśliwy, życzymy wszystkim szczęście, że szczęście to jest takie coś, że no po prostu jest do tego dążymy.

00:33:50: To jakby na tym powinno się opierać nasze szczęście i kiedy nasze życie i kiedy na przykład wrzuca się feministki w taki worek, że my po prostu jesteśmy przeciwko temu szczęści i w tym wszystkim wszystko uprzykrzyć, że jest tak ładnie, a ty musisz już znowu to swoje.

00:34:05: I ty po prostu jesteś właśnie tym Killjoyem, że zabijesz tą szczęście, to piękną wizję i pokazujesz jakby to czego po prostu co my tak skrętnie chcemy ukryć.

00:34:15: I wydaje mi się, że jakby tutaj to tłumaczenie na ten Polski nie odda tego do końca, że trochę można by myśleć sobie o co chodzi z tym szczęściem i ona tam fajnie rozwija to, że to właśnie chodzi o to, jakby o to, że o kim jest to szczęście, jakby to opowyśnił, że to jest też takie bardzo przewrotne,

00:34:35: że tutaj sobie bardzo o tobie myślałam, że ten kapitalizm jakby wrzuca też tą odpowiedzialność za szczęście na jednostkę i że ty to musisz być odpowiedzialna za to swoje szczęście.

00:34:46: I też jakby brać na barki tą odpowiedzialność za ten brak szczęścia związany z takimi globalnymi też decyzjami, że to są też takie większe problemy, na które ty masz czuć, że nie masz wpływu i się załamywać,

00:35:01: ale musisz być nadal produktywna i jakby in general pracować ponad siły i jeżeli generalnie czujesz się wypalone, to to jest twoja winna i musisz to nad swoją szczęściem jeszcze zapracować.

00:35:12: Powiedzmy do opytania, kto to jest killjoyem, tak naprawdę? My czy kapitalizm? No właśnie. No?

00:35:17: Odpowiedzcie sobie sobie sobie. Kasia, ja w nas to myślałam o to w tych momentach.

00:35:21: Dziękuję, bo jakby chciałam powiedzieć wam wszystkim, że może nie macie wcale depresji, tylko żyjecie w kapitalizmie.

00:35:28: A może nie jest? To nie jest właśnie z powodu? Tak, dokładnie. To nie jest wasza wina. Tak, totalnie, nie? I jakby tu jest właśnie to szczęście, jest też ta radość, bo joy to też jest radość, nie?

00:35:41: Albo jakieś taka uciecha, nie? I w sumie bycie właśnie tą psuj zabawą, łączyć się z tym stereotypem właśnie takiej smutnej, sprustrowanej femnistki z nosem na kwintę.

00:35:54: A w zasadzie Achmed pokazuje, że można też czerpać radość. Można. Jeżeli nie mogę tańczyć to nie jest moja rewolucja.

00:36:03: I można czerpać radość i przyjemność z tego, że coś nam się jednak zburzyć. Że udaje nam się jakby rozmontować dom pana używając innych narzędzi, odwołując się znowu do tego słynnego cytatu od Raylord, nie?

00:36:19: Że nie da się zburzyć, nie cytuję teraz dokładnie domu pana używając jego narzędzi, posługując się jego metodami, nie?

00:36:28: Tak. Więc tak, no po prostu róbmy to, bądźmy mąci bibami.

00:36:34: Tak, na koniec ja myślę takie prawdy z asady i deklaracji, takie trochę podsumowanie.

00:36:39: Są też takie, no, takie, wiecie, prawdy z dupy, po prostu. A masz swoje?

00:36:46: Takie, które często słyszymy, że wiecie, że ciągle, że my wkółko o tym samym, no jasne, my musimy wkółko o tym samym, bo wy wciąż robicie to samo główne moje dupy.

00:36:53: Tak, to ładnie.

00:36:55: I więc, no to są też takie, no, takie rzeczy, które my gdzieś tam słyszymy ciągle, ale też takie rzeczy, że wiesz, jak coś nie jest śmieszne to się po prostu nie śmiej, nie?

00:37:03: To jest już jakiś killjoy, nie? Że to już jest ta postawa, która by gdzieś tam trochę rozmontowuje i pokazuje, że jakby nie, że to nie jest fajne.

00:37:15: I to, co mi się jeszcze bardzo podoba, to są właśnie to, o czym wspomniałeś, czyli ta lista, lektur.

00:37:20: I chciałam powiedzieć, że my na początku podcastu też tak robiłyśmy, wiecie, ja czuję, że no naprawdę trochę jesteśmy wychowani Kamisary Ahmet.

00:37:28: Ale coś, co mi się nie podobało w tej książce, to na koniec te maty do dyskusji.

00:37:35: Ja myślę, że tutaj po prostu z niej wyszła taka akademiczka, no było dla mnie i to były, to było dokładnie tematy, które ja dystowałam po prostu na zajęciach z teori literatury.

00:37:46: Przestaliśmy teraz artykuł, ważną książkę, no i tu są listy pytań i musimy teraz po dyskutować o tych tekstach właśnie w kluczu tych pytań.

00:37:55: I one są właśnie w taki sposób zadane, że po prostu no musisz bardzo dokładnie przeczytać tę książkę, żeby na nie odpowiedzieć i po prostu skorzyłować.

00:38:03: - Olałam, olałam, szczerze mówiąc. - Ja to tak przekartkowałam, bo już po prostu trochę nie wierzyłam, że tutaj jest, że sformułuj swoje własne zasady prawdy, zasady deklaracji, ile były psy i zabawy.

00:38:13: I w ogóle jakieś takie, no ale to jest tylko zaproszenie, wiesz, do jakiegoś takiego ćwiczenia intelektualnego, które można wykonać.

00:38:20: - Myślę, że... - No może tak, ale to po prostu nam nie psuje to, że ta książka nie jest nadęta i w ogóle to jest książka filozoficzna, która jest bardzo przystępnie napisana.

00:38:31: Jest w ogóle bardzo dobre tłumaczenie i ja czytałam tę książkę na plaży i po prostu, i w pociągu siedząc na walizce i po prostu leciałam przez nią jak stara.

00:38:39: I na koniec jak zobaczyłam te pytania pani profesorca i mówię "girl, trzeba było zakończyć na tej liście lektu".

00:38:47: - Ja ona dopiero wyszła z tej akademii. - Już nie tak dopiero.

00:38:50: - Już czas. - Tak, z ten awyki, wiesz, "O, ta być daje, ta hard" czy coś.

00:38:57: Masz swoją ulubioną prawdę psu i zabawy, bo to są te właśnie takie wyostrzone zdania, takie jakby w pigułce zamykające jakąś poradę, czy jakąś prawdę, czy jakieś właśnie takie mod,

00:39:11: które może nam pomóc w tym psu i zabawowej naszej misji kontynuować.

00:39:17: - Czy masz jakąś swoją ulubioną? - Wiesz co mam?

00:39:21: No ja na pewno lubię to, że musimy w kółko to samo, bo jest cały czas się kręci jakby to samo, co jest niedobre, że obnażanie problemu sprawia, że stajesz się problemem i że dyskomport pozwala odkrywać światy.

00:39:36: - Super. - A ty?

00:39:38: No ja mam o przywileju to, czyli część nas musi upominać się o to, co innym po prostu jest w dane.

00:39:45: I to było w tym rozdziale, gdzie ona jakby po prostu mówiła o tym, że no czasem trudno jest ci złapać swój przywilej, bo jest dla ciebie przezroczyste, bo po prostu nigdy nie musiała się nad tym zastanawiać, więc po prostu nie wiesz, że to masz.

00:40:00: I dużo takich właśnie, które pomagają chyba w takim zmęczeniu aktywistycznym, czyli dużo takich pozaznaczonych, czyli np. to, że mechanizm działania władzy polega na utrudnianiu namiego kwestionowania.

00:40:14: Czyli że tak, Geral to będzie trudne, bo tak właśnie to działanie.

00:40:18: I że instytucje poznajemy wtedy, kiedy staramy się je przekształcić.

00:40:23: No i...

00:40:25: I co jeszcze na koniec mogę dodać, że jest tutaj dużo też omawianych przykładów bycia swój zabawą na podstawie literatury.

00:40:34: I ona tutaj w ogóle świetne książki przytacza, więc myślę, że to jest też taka przyjemność i to nie jest takie właśnie akademickie omawiania.

00:40:41: Dlatego mi ta książka po prostu bardzo dobrze weszła, że tak powiem.

00:40:45: I myślę, że...

00:40:47: Że Wam też ona wiedziesz, tak powiem.

00:40:49: Tak, ja myślę, że ona wiedziała, ale ona jest taka triki, że ona jest naprawdę bardzo głęboko, filozoficzna, chociaż ten język stara się taki nie być.

00:40:58: Że to jest też takie trochę jak u Berhugs właśnie, że Berhugs pisze prostym raczej językiem.

00:41:04: Naś wiadomo, zależy którą książkę, ale myślę o tych, o których rozmawiałeśmy tej o miłości i o mężczyznach.

00:41:12: I że te książki są raczej napisane prosto, przystępnie, a są naprawdę tak deeply, tak głęboko, takie filozoficzne.

00:41:23: No tak, ale to właśnie daje taką zakrystakcję, że nie czujesz, że nie możesz wejść w tą rozkminkę.

00:41:30: Że ona nie jest za jakimś murem, że jak nie masz jakiejś kompetencji czy telniczych to w ogóle to nie da rady.

00:41:39: Ja tu przywołałaś już kilka takich anegdotek jak to jesteś feministyczną psujzapawą.

00:41:44: A ja pamiętam, że zaczęłam to czytać i w ogóle zaczęłam właśnie od tego, co jest tutaj na skrzydełku okładki.

00:41:52: I że napisałam do ciebie, bo to jest tak. Witamy w naszym klubie Psujzapaw.

00:41:57: Wreszcie możemy oficjalnie dołączyć do międzynarodowej siatki marodzących feministek, które zniszczą każdą imprezę.

00:42:03: Które nie będą się śmiałe sseksistowskie, go kawału zaczną przemowy od transfobii w czasie podobienia do seru i oczywiście z nienacką o skarszą oklasizm.

00:42:10: Tak, to my.

00:42:11: I pamiętam, że przeczytałam to i napisałam do ciebie to my.

00:42:16: I przypomniało mi się, że czasem nawet i o tym też Achmed pisze, że czasem nawet nie musisz nic mówić, że już twoja obecność wystarczy.

00:42:25: W ludziach po prostu czekają na twoją reakcję, jak jej ojciec czekał na jej reakcję przystąpione.

00:42:33: Kiedy ją prowokowała, o których wiedział, że nie wytrzyma i że będzie musiała się odparować.

00:42:41: Tak, więc no jest tutaj dużo w tej książce jeszcze rzeczy, o których nie powiedziałyśmy, więc nie ma za dużo spoilerów.

00:42:48: Jest to ta książka "Gęsta" jest dużo pięknych przytoczeń feminiztek i podawania dalej i tych takich przypisów, które sprawiają, że jesteśmy jako feminizcki widoczne, podajemy swoją pracę dalej.

00:43:01: I to właśnie to cytowanie siebie jest super i w ogóle przy okazji pozdrawiam naszą stałą gościnę Martę Mazurek, ponieważ jest tutaj też zacytowana jej przekład tekstu Toni Morrison o kobiety z tkach.

00:43:13: Więc takiej antologii i teorie wywrotowe.

00:43:17: Więc no pozdrawiamy Martę.

00:43:19: I jest w ogóle też taka bardzo fajna ostatnia już metafora właśnie tego przykazywania sobie wiedzy femistycznej jak takiej mega już po wymiętolonej, wiesz, pozaznaczanej, po zaznaczanej, po zalinymi rogami książki, którą po prostu podajesz dalej i tu też jest jakby w to.

00:43:38: Ale w ogóle to jest też piękne nawiązując do feministów, które jakiś czas temu czytęłyśmy, że właśnie tym takim itemem feministycznym są książki, że książki to jest ta wiedza, ten nośnik, który sobie przekazujemy, co jakby...

00:43:51: Pożyczamy.

00:43:52: Pożyczamy i że to jest w ogóle dla...

00:43:54: Dajemy w prezencie.

00:43:55: ...w grupu feministycznego, że książka ma bardzo duże znaczenie i my też będziemy podkreśleć to znaczenie, a więcej się to wiecie jesienią, już zajawiłam tutaj co wymyśliłyśmy.

00:44:07: I robię mały sneak peek, że szykujemy coś fajnego.

00:44:11: Dobrze.

00:44:12: No to co? To tyle?

00:44:13: Tak, i ciepła to książka.

00:44:15: I czy po tę książkę krytyka polityczna wydała, a my tu już możemy zapowiedzieć, że przyszły odcinek będzie z gościnią i będzie super.

00:44:25: Do pa!

00:44:27: Pa!

00:44:27: Nikt nas nie pytał, ale i tak się wypowiemy.

00:44:33: Feministyczny podcast o kulturze, społeczeństwie i wszystkim, co nas zainteresuje.

00:44:38: Zapraszają, Kasia Róbek.

00:44:39: I Agnieszka Szczepanek.

00:44:41: Producentem podcastu jest Estrada Poznańska.

00:44:44: Wszystkie odcinki znajdziesz na estradapoznań.pl