Przywłaszczenie kulturowe i „Yellowface”

00:00:00: [muzyka]

00:00:27: Dzień dobry, dzień dobry. Drogie słuchaczki, drodzy słuchacze, drogie osoby słuchające.

00:00:32: Słuchajcie, dzisiaj przychodzimy do was z takim tematem, który trochę ze nami już chodzi,

00:00:40: bo pretextem do niego była lektura książki Yellow Face.

00:00:45: Ta książka się ukazała w zeszłym roku. Jest to książka Rebekki F. Kłang.

00:00:52: No i było dosyć głośno o niej, jak wyszła.

00:00:57: I pomyślałyśmy sobie, jak ją zobaczyłyśmy, że super byłoby to punkt wyjścia do dyskusji o czymś takim, jak przywłaszczenie kulturowe.

00:01:07: I przy okazji kasa kaczor.

00:01:09: Tak, oczywiście. Jak żeby inaczej.

00:01:12: Więc gdzieś tam to wpisałyśmy sobie do naszych kajetów jako temat do przerobienia.

00:01:20: No ale żyjemy w innym cyklu wydawniczym z takim poprawnym, że nie wierzymy, że książki żyją tylko przez pierwsze dwa miesiące od kamiery,

00:01:31: tylko że o książkach, które zapraszają do ciekawej dyskusji, warto mówić cały czas.

00:01:36: Tak, więc akurat na to lato ta książka nam świetnie wjechała, upały, bo tą książkę się świetnie czyta.

00:01:48: Jest to taki trochę thriller, trochę kryminał, lekko napisany, fajny postaci, wciągający, a jednocześnie skłaniający do przemyślań.

00:01:59: Więc na pewno Wam damy trochę spoilerów.

00:02:03: No bo bez spoilerów u nas się nie da, a poza tym trudno by mówić o tej książce bez spoilerów, ale ja miałam takie przemyślenie,

00:02:12: że ja czytałam tę książkę, że nawet gdybym znała fabułę, to po prostu ją się tak dobrze czyta, że to nie psuje tej przyjemności,

00:02:19: no bo my nie opowiemy też tych wszystkich z nią ansowanych dram twitterowych, o których tutaj bardzo dużo.

00:02:25: Zresztą są takie rzeczy, które gdzieś tam wszyscy trochę znamy, więc ja się i tak czyta jako coś bardzo znajomego.

00:02:32: Więc wydaje mi się, że możemy tylko nie zdradzać zakończenia, która jest nie jest aż tak istotne, wydaje mi się, dla naszej dzisiejszej dyskusji.

00:02:41: Tak, to Wam gwarantujemy, że nie zdradzimy Wam zakończenia, ale też zanim przyjdziemy do samej książki i do tych wszystkich spoilerów

00:02:51: i do rozkładania tego, co tam się w tej książce dzieje na czynniki pierwsze, to pogadamy sobie o samym pojęciu przywłaszczynie kulturowe,

00:03:02: ale też jeszcze zanim to zrobimy, to ja bym chciała tutaj przedstawić naszą nową koleżankę pod kasterkę, która siedzi u mnie na kolanach.

00:03:13: I w abisie Alexis, takie jest jej imię.

00:03:18: I po prostu ten duet, nikt nas nie pytał, ale i tak się wypowiemy, był niekompletny bez mopsa.

00:03:27: Ciekawe.

00:03:30: Tak, więc zagłosiła w moim serduszku i w moim domu kolejna mopsiczka.

00:03:35: Godna następczyni najwspanialszej divy mopsiej Lindy.

00:03:40: Jest teraz Alexis, pięciomiesięczne dzieciątko, które zrobiło z mojego mieszkania plac zabaw i gryzie książki feministyczne, więc ona po prostu rwie się do czytania ta dziewczyna, jak mało kto.

00:03:53: Więc no, będziecie...

00:03:55: Gdyby ktoś szczekał, to nie regulujcie odbiorniku.

00:03:59: Gdyby będzie znowu ktoś chrapał, to jakby ten ASMR powraca w postaci chrapania mopsa.

00:04:05: Tak, no już spacznę?

00:04:08: Właśnie się obudziła.

00:04:10: No dobrze, no to co?

00:04:12: No to, no to przywłaszczenie kulturowe.

00:04:16: Na czym to polega?

00:04:18: No chyba w takim najprostiej rzecz ujmując na tym, żeby, że z jakiegoś elementu, że z danej kultury robi się,

00:04:28: jakiejś taki dodatek, jakiejś taką ozdobę, jakiejś taki trochę, można by powiedzieć, trochę się ją uprzed, uprzedmiatawia,

00:04:43: żeby jakby zabrać sobie to, co z niej najciekawsze i przerobić sobie na swoją modłę, trochę to włączyć do takiego nurtu popkulturowego, trochę to spopularyzować.

00:04:57: Ale jakby trochę pomijając całe nuance i też kontekst tego, skąd to przywłaszczenie się bierze.

00:05:03: No i też bardzo często jest to chyba związane też z tym, że jakby kto przywłaszcza i jakby kto ma ten status, że może to przywłaszczyć i z tego zrobić coś, co będzie jego znakiem rozpoznawczym,

00:05:18: bez oddawania gdzieś tam hołdu czy po prostu mówiąc tak bardzo w nawiasie przypisu, skąd to przywłaszczenie się bierze, z jakiej kultury, na czym ona polega.

00:05:29: No i czy w danym kontekście, użytym przez osoby, która nie pochodzi z tego kręgu kulturowego, to nie jest też jakieś takie nadużycie?

00:05:38: Dokładnie i jako nadużycie to tutaj chyba przede wszystkim bym podkreśliła to, że jakby samo to słowo przywłaszczenie sugeruje jakiś rodzaj kradzieży, jakiegoś takiego wzięcia na swoją korzyść,

00:05:51: więc takie najgorsze case, mówię najgorsze, bo wydaje mi się, że są też takie case trochę na granicy albo powiedzmy w szarej strefie,

00:06:02: ale takie najgorsze przypadki tego przywłaszczenia to są przynajmniej dla mnie takie, które się wiążą z właśnie odniesieniem korzyści materialnych, z poprawą jakoś swojego statusu, czy cynicznym jakimś takim wykorzystaniem dla trendu, dla właśnie zwiększenia sobie zasięgów.

00:06:26: To się to dzieje dosyć nieświadomie, bo też była taka bardzo głośna sprawa swojego czasu, że przy okazji bardzo popularnego programu RuPost Drag Race to bardzo wiele białych uczestniczek drag queen

00:06:45: zwłaszczyło sobie takie elementy właśnie queerowych czarnych osób, które weszły takiego mainstreamu, jeżeli chodzi o różne sformułowania, zachowania o tą kulturę ballroomową itd.

00:06:59: I ten woging i ballroom stały się na nowo jakoś bardzo popularne też przecież bardzo popularny serial Raja Merfiego, który gdzieś tam oddaje hout i zaprasza też po raz pierwszy do takiego popularnej produkcji osoby queerowe, osoby, które mają rzeczywiście te doświadczenie, które nie są profesjonalnymi i profesjonalnymi aktorkami,

00:07:25: ale też osobami, które mają te doświadczenia, o których ten serial opowiada, więc to był taki duży krok, ale też social media i różne takie media popularne gdzieś tam spopularizowały też język i sposób mówienia osób queerowych z danej społeczności, które gdzieś tam przynależa do tej kultury,

00:07:47: ale został spopularyzowany i jakby tego przypisu zabrakło w pewnym momencie i słusznie upomniały się społeczności związane z tym, że wszyscy mówimy sobie "okur jest baby, spill the tea" w ogóle,

00:08:01: "Yasqueen", ale to nie wzięło się tak po prostu, znikąd, że to są bardzo ważne elementy danej społeczności, więc wydaje mi się, że też po prostu brak takiego zniuansowania polega, że dla nas to się staje transparentne i to jest wydaje mi się taka rzecz, która jest jakby potencjalnym zagrożeniem,

00:08:23: że ta kultura jednak popularna trochę robi taką unifikację, że po prostu wszystko jest takie przemieli to i zrobić taką kaszaneczkę gotową do sprzedaży.

00:08:34: Tak, ale też dzięki tej popkulturze ta debata się rozpoczyna na szerszą skalę.

00:08:40: Ale to co, jak wiesz skąd się wzięło "Yasqueen", to możesz mówić czy?

00:08:46: To musisz nieponoć, nie. Trudne są tutaj szkoły, że przyjedzie policja moralna i powiesi nie wolno, więc wydaje mi się, że dyskusja się toczy na temat tego, jak korzystać, a nie wykorzystywać dane zdobycze, czy jakieś takie opowieści kulturowe z danej społeczności.

00:09:15: To jest dobre rozróżnienie korzystać, a wykorzystywać wydaje mi się...

00:09:18: Tak, nie się to dajesz, to jest kuczowe.

00:09:20: Te intencje też tutaj mają...

00:09:22: Czy ty zdobiasz na tym kapitał i po prostu monecyzujesz sobie jakiś projekt korzystając i wykorzystując daną społeczność i to, co ona wypracowała i co jest dla niej charakterystyczne i po prostu jakoś tak nawet odcinają się od niej, czy po prostu fałszywie się do niej, próbując też opowiedź,

00:09:44: opowiedzieć siebie jako element tej kultury i wydaje mi się, że to jest coś co innego też, jeżeli ty, na przykład my jako białe laski, dajemy głos albo zaczynamy opowiadać jakieś zjawiska, które nie do końca nas dotyczą, bo wielokrotnie w tym podkaście przecież omawiałeśmy feminizstyczne książki trochę filozoficzne, trochę bardziej społeczne, nie białych feminizstek.

00:10:11: Ja też śpiewam taką rozkminę, że...

00:10:13: Czy my robimy tutaj taki "woman's planning", czy po prostu czytamy i opowiadamy, co te kobiety napisały własnymi słowami, ale wydaje mi się, że to, co też mówiłyśmy, że ta intencja jest tutaj bardzo ważna, czyli to, że mam zależy na tym, żeby popularyzować inne spojrzenia na feminizm, żeby czytać kobiety, które nie są jakby w tym głównym nurcie,

00:10:40: w tym głównym nurcie feminizstycznym, żeby poszerzać te granice tego głównego nurtu, żeby ten nurt feminizstyczny jak najbardziej inkluzywny.

00:10:47: Więc wydaje mi się, że naszą intencją nie jest właśnie zbijanie tego kapitału, tylko pokazywanie, że zobaczcie, poza tymi trzema fanami feminizmu, które zdamy i które możemy sobie ładnie opowiadać, jest bardzo dużo niuansów i bardzo dużo przestrzeni, w których feminizki się nie zgadzały, w których ich interesy mogą wydawać się sprzeczne i tutaj w tych właśnie szarych strefach powinnyśmy,

00:11:09: w tych strefach powinnyśmy szukać z tego, co jest wartościowe, żeby się dalej rozwijać.

00:11:13: No to też nie. Tak to widzę, że raczej kieruje nam i chęć poznania, chęć do wiedzenia się wyjścia właśnie poza to własne doświadczenie.

00:11:24: I wiadomo, że możemy tylko gdzieś tam skromnie próbować to poznać, a nigdy to nie będzie nasze doświadczenie.

00:11:34: No ale też jakoś tak wydaje mi się, że często też staramy się sprawdzić nasz przywilej, nie? I że gdzieś tam wiemy, z jakiego miejsca mówimy, nie?

00:11:47: Tak, wiemy, ale też jak już mam takie poczucie, że jeżeli ktoś wytknął nam, że zrobiliśmy coś, mogłybyśmy coś zrobić inaczej, to ja nie mam takiej jako w sobie buntu, że żebym tego nie przyjęła,

00:12:03: nawet jeżeli bym się w pierwszej chwili z tym nie zgadzała, no to chciałabym jakby zrozumieć też nawet, dlaczego, na przykład, skąd ten mój opór, że może on sprawia, że jakby nie chcę czegoś widzieć i powiedzieć na swój temat.

00:12:14: Ale to jest chyba też to, o czym często mówimy, że ja uważam, że lepiej powiedzieć przepraszam na drugi raz będę, starała się być lepsza, będę lepsza, bo jakby ja też nie uważam, że ja pozjadałam wszystkie rozumy i że mam po prostu tutaj,

00:12:32: certyfikat i doktorat z feminizmu i po prostu ja już wiem, przez co najlepiej, bo absolutnie tak nie jest i myślę, że dzisiaj też nadajmy przy okazji rozmawiania o Yellow Face, dużo takich pytań, na które ja nie znam odpowiedzi i w sumie, jak mówię, nie wiem.

00:12:46: No nie wiem, nie wiem, ale po prostu chcę się nad tym zastanowić i chwilę nad tym posiedzieć, bo to są takie najciekawsze miejsca też w feminizmie i te pytania, na które jeszcze nie ma odpowiedzi takich jasnych, nie?

00:13:01: Tak. No to może Kasia, dlaczego chciałaś tak bardzo, że się przeczytały Yellow Face, na czym polega fenomen tej książki po krótce?

00:13:08: No to wydaje mi się, że takim kluczowym pytaniem właśnie tutaj, które jest postawione w tej książce, jest to właśnie gdzie kończy się ten taki podziw, inspiracja, docenianie innej kultury, a zaczyna się plagiat cyniczny, wykułkowany,

00:13:30: cyniczne wykorzystanie dla właśnie własnych korzyści i to zawłaszczenie, bo fabuła, która dosyć szybko się zarysowuje na pierwszym w okrężdżalach, więc myślę, że możemy zrobić ten spoiler.

00:13:49: No to fabuła jest po krótce taka, że mamy dwie kobiety pracujące w branży wydawniczej pisarskiej, obie są pisarkami.

00:14:00: Jedna, ta główna nasza bohaterka, June, jest biała, jej przyjaciółka, taka trochę zalatująca, właśnie taka trochę przyjaciółka, trochę rywalka, taka zalatująca trochę genialną przyjaciółką.

00:14:18: Trochę się podziwiają zajęwnie, trochę ze sobą rywalizują, trochę sobie, znaczy się głównie June zazdrości Atenie.

00:14:26: Właśnie Atena, ta druga bohaterka jest Hinką, jest bardzo odnosi duże sukcesy w przeciwieństwie do June, której pierwsza powieść tak nie bardzo się sprzedała.

00:14:46: Więc tutaj jest też oczywiście ten mocny element rywalizacji i zezdrości.

00:14:52: No i właśnie gdzieś tam na pierwszych stronach książki one się spotykają, świętują kolejny sukces Ateny, sukces kolejnej książki.

00:15:05: No i świętują, piją do późnych godzin nocnych, potem nabierają ochotę na naleśniki.

00:15:11: No i Atena ginie w bardzo zabawny sposób, gławiąc się naleśnikiem.

00:15:19: Myślę, że to też trochę nadaje tątej książce, że to nie wszystko jest tutaj do końca na poważnie.

00:15:27: No i June oczywiście jest w szoku, będąc świerkina.

00:15:33: Próbuję jej pomóc, ale to nie wychodzi, próbuję też, wyzywa pomoc, ale ta pomoc przyjeżdża za późno.

00:15:39: No i okazuje się, że ona w tym szoku po prostu miała czas na to, żeby zabrać rękopis swojej przyjaciółki,

00:15:48: który w parę chwil przed tym wydarzeniem, przed jej śmiercią, pokazała jej jako nad czymś nowym, nad czym pracuje

00:15:56: i że o tym jeszcze nikt nie wie i tak dalej.

00:15:59: No i June bardzo szybko połączyła te dwie kropeczki razem i po prostu schowała ten rękopis.

00:16:05: I wszystko to, co się dzieje dalej w tej książce, to jest właśnie związane z tym rękopisem.

00:16:13: Spróbuję poradzenia sobie z tym doświadczeniem, jakimś takim traumatycznym.

00:16:20: No i spróbuję wytłumaczenia sobie przez główną bohaterkę June, czego ona się dopuszcza.

00:16:29: No bo bierze ten rękopis, przerabia go, po paru miesiącach go wydaje jako swój

00:16:37: i ma różne sposoby, żeby sobie wytłumaczyć, dlaczego postępuje, ok?

00:16:43: I to wszystko jest bardzo ciekawe, bo no bo tutaj właśnie padają takie pytania.

00:16:52: Kto ma prawo pisać o czym?

00:16:55: I jest szereg różnych zabiegów, które June jakby stosuje.

00:17:03: Trochę żeby lepiej sprzedaj książkę, a trochę żeby uspokoić swoje sumienie, które sprawiają, że no mega ciekawie się to czyta.

00:17:13: Tak, ale jeszcze jeden niuans, bo oprócz tego, że ona ukradła swojej przyjaciółce na rękopis i go przerobiła, to tutaj bardzo ważna jest o czym jest ta książka.

00:17:23: Tak, racja. No i o czym ona jest.

00:17:27: To jest to historia chińskiego korpusu, która, taka mało znana część historii I Wojny Światowej i tego, że w tej wojnie też brali udział właśnie chińscy żołnierze.

00:17:40: Tak. I no oni to tłumaczą także, ja miałam tak w pierwszym momencie czytam tę książkę, to mówię, no ok, ona ukradła tę książkę, ale co ona zrobiła?

00:17:52: Takiej książki, bo jakby co ona o tym wie, jakby po co to w ogóle się nie trzyma i jakby, że to jest od razu pierwszy zarząd, który się jakby w dzisiejszych czasach nasuwa, że co ta biała laska może wiedzieć o tym chińskim korpusie i co ona chce wydawać w tej za książkę, bo to nie była taka do końca jakaś opracowanie historyczne, bo ona nie jest historyczką, która po prostu przeczytuje karty historii i nagle po prostu chce opowiedzieć jakoś jakiś taki zamazany kadr tej historii.

00:18:22: No ale okazuje się, że no książka bardzo się podoba wydawcy i że oni już widzą potencjalny hit, czy tym, że to jest zupełnie coś innego od tego, co John pisała dotychczas. Przerabiają bardzo skrzętnie tą książkę.

00:18:37: Ona już sama, chcąc jakbyś usprawiedliwić swój czyn i swoje wyrzytosłomienia, mówi, że ona właściwie przepisała tą tę książkę, więc w sumie jakby ten szkielet może i jest Ateny, ale no ona po prostu nadała tej życie, tej książce i dzięki niej ta książka w ogóle użyj światło dzienne.

00:18:56: No i oczywiście gdzieś tam w końcu się pojawia ten argument związany z tym, że jakby może tematyka i osoba pisząca to są jakby trochę zbyt odległe rzeczy, naląni i nad znajdują jakieś tam remedium, mówiąc o tym, że ona po prostu zrobiła ogromny research, że gdzieś tam na studiach na Yale, bo ona skończyła Yale, razem skończyły z Ateną.

00:19:18: Ona chodziła na takie zajęcia, które gdzieś tam z tą tematyką były powiązane, więc to nie jest tak, że to nagle się w jej życiu wzięło, więc szukają jakiś takich usprawiedliwień, jakby wiedząc, że będą zarzuty, z którymi i tak będą musieli się zmierzyć przy promocji tej książki, no ale to ich w ogóle nie powstrzymuje.

00:19:37: Jak robią coś w ogóle no już tak umorellnie wątpliwego, jak zmiana nazwiska, Juni Per, Jun, Jun Hayward, tak się nazywa jakby nasza bohaterka, tak, tak, ale na drugie imię ma song, tak, bo jej mama była po prostu dzieckiem rewolucji seksualnej, w ogóle jeździła po festiwalach i dziedzicielnejłości i wszystko i nas nadawała takie dziwne imiona,

00:20:06: takie dziwne imiona swoim córką drugie, no i bardzo cynicznie posanowi na to wykorzystać.

00:20:12: Jak obsał do nim literackiej i że oczywiście jest do tego wytłumaczenie, że oto nowy rozdział w życiu i w twórczości Jun, no ale no to sugeruje, że autorka ma jakieś powiązania z Chinami, być może jest pochodzenia niskiego, być może w jednej drugie, jednej czwartej, nie wiadomo.

00:20:35: Jednej ósme, jednej dwudziestej, tak, no i dodatkowo Jun robi sobie taką sesję zdjęciową, w której przy zachodzących promieniach Słońca, Golden Owl, tak, jej cera wygląda niedu końca na białą i właśnie, no, kreuje się na taką etnicznie, niejednoznaczną, no i w tym momencie,

00:21:05: no i to już naprawdę śmierdzi, nie, to jest już takie cringeowe.

00:21:10: Tak, no i przed samym wydaniem te wątpliwości zaczynają narastać, no i okazuje się, że wydawnictwie, które szykuje premierę tej powieści jest niejaka Candice, Candice, która będzie też później odgrywa dosyć znaczącą rolę, ale Candice mówi, że słuchajcie, że może po prostu lepiej zrobić taki czek, żeby osoba zespołeczności

00:21:33: przeczytała tę książkę i oni nawet używały jakiegoś takiego określenia, ale on mi teraz wypadło z głowy, która po prostu sprawdzi pod kątem jakichś takich właśnie zbyt dużych zawłaszczeń, czy po prostu jakiegoś ukrytego rasizmu, albo po prostu nawet wrażącego, którego my nie widzimy jako biały osoby,

00:21:54: czy proagresji i tak dalej, że może warto, żeby przed premierą się przygotować na po prostu ewentualną krytykę i po prostu jeszcze temu zaradzić, tak, albo się po prostu jeszcze coś może poprawić, o czym nie wiemy.

00:22:07: I to jest w ogóle świetny pomysł, który oczywiście też trochę wynika z tego, żeby tak jak mówisz, obronić się przed ewentualnymi późniejszymi atakami, więc to też jest wyjątkowe.

00:22:20: To jest jakby nie do końca czyste, ale jakby indienc to narzędzie jest dobre, żeby sprawdzić, żeby pokazać też, że wykonaliśmy też tutaj te prace, żeby były te konsultacje zespołecznością, że to jest po prostu dobra książka.

00:22:36: No to wiadomo, że to nie daje takiej pieczątki, że nikt się nie poczuje urażone albo nikt nie może zgłosić ze strzeżeń, bo wydaje mi się, że to nie o to chodzi, ale to raczej też chyba miałby na celu opór tn. z ich strony podejścia.

00:22:52: To jest po prostu tak sobie myślę, że to jest też taki ukłon w sprawie osób, o których jest ta książka o tej społeczności czy osobach, które np. których rodziny dotyczy to doświadczenie, albo po prostu ich doświadczenie jako osób innego etnicznego pochodzenia żyjących w Ameryce przez jakichś ilość tam generacji.

00:23:14: I jakby, że ta historia nie jest nieopowiadana, nie jest umniejszana i tak dalej, i tak dalej, albo po prostu przez jeden pryzmat opowiadana czy zapomina na po prostu, więc wydaje mi się, że mimo tego oportunizmu to jest dobra strategia.

00:23:30: I teraz to jest pytanie, czy jeżeli to nie ma takich czystych intencji, znaczy, że jest złe, no nie rozstrzybniemy tego elementu moralnego, nie jesteśmy tutaj woke policją.

00:23:41: Ja nie mam tutaj złudzeń co do tego, że kapitalizm nie robi nam z mózgu sieczki i nawet jeżeli dobre rzeczy są nie do końca czystym intencją wybrukowane, to jednak to jest dobra strategia, wydaje mi się.

00:23:59: Tak, jest, no jakaś taka, tak jak mówisz, nie daje pieczątki, ale podnosi to jakąś autentyczność tej książki, nie?

00:24:09: No i w ogóle ta książka, a propos tego, że ona nie jest tak do końca na serio, jest nazywana też satyrą.

00:24:14: Ja jeszcze dzisiaj rano słuchałam jakieś recenzje na YouTube tej książki i ta dziewczyna Kanadyjka powiedziała, że ona generalnie jakby dla niej ta książka spoko, super się czyta, jakby ekstę, ale że ona ma dużo zastrzeżeń do niej takich, że trochę nie rozumie tego hype na nią.

00:24:37: I że dla niej to nie jest satyra, dlatego że to co się wydarzy, wydarza w tej książce, czyli to jakby tak radziesz i potrzywanie się pod kogoś, kim się nie jest, czy też robienie tych niejednoznaczności związanych z pochodzeniem etnicznym autorki, właściwie nie autorki, jest jakby zbyt, że to by była satyra, gdyby to było abstrakcyjne, a to jest jakby zbyt, zbyt prasowe.

00:25:06: I to były te bliskie wielu rzeczą, które jednak wydarzyły się na amerykańskim rynku wydawniczym, bo były takie przykłady, jeżeli chodzi o, już teraz niestety nie pamiętam, ale ona opowiadała o jakiejś pisarce, która się podszywała pod czarnoskurą.

00:25:25: A autorkę, że chciała po prostu gdzieś tam zagrać tą kartą, że ona może opowiadać pewne historyle tego, że jest czarnoskóra, wcale nie była.

00:25:34: Też wcześniej czytałam taki chyba W Washington Post albo w jakimś takim New York Timesie recenzję tej książki i też opowiadali o takim case, że była wydawana antologia jakiejś wierszy i brakowało im różnorodności, więc jeden z autorów zmienił właśnie swój pseudonim na taki brzmią,

00:25:54: co właśnie wskazujący na właśnie amerykańsko-zadeckie pochodzenie, no i to potem wyszło na jaw, bo po prostu bali się, że nie będzie tej różnorodności, jeżeli chodzi o spis nazw, jeżeli chodzi o antologię tej poezji.

00:26:08: Więc to jest właśnie też bardzo ważny problem, który dotyka ta książka i wydaje mi się, że nawet jeżeli się nie zgadzamy, czy nie uważamy, że to jest arcydzielna książka, że to jest w ogóle jakaś taka książka, wiecie,

00:26:20: no bo to jest jakaś taka literatura piękna, która sprawia, że nam się po prostu wszystkie czakry otwierają, to według mnie ona jest udana, dlatego że ona zdaje bardzo dużo ważnych pytań.

00:26:30: I okócz tego przyłaszczenia kulturowego, no to pokazuje właśnie to, że jakby ten program różnorodności i tego...

00:26:38: To jest działarynek wydewniczy.

00:26:40: Tak, ale tego, jak też realizować tę politykę różnorodności, bo bardzo wiele osób przecież, jak tylko słyszy politykę różnorodności, parytety, to, że to jest na siłę,

00:26:49: że zobaczcie, co się dzieje na Netflixie, że po prostu...

00:26:52: Agali Oskarów.

00:26:53: Dokładnie, że to jest wszystko na siłę, żeby tylko po prostu się zgadzało i nikt tego nie robi z autentycznej potrzeby, tylko dlatego, że wszyscy myślą, że powinniśmy tak robić i zobaczcie, co tego wychodzi, że nic dobrego, tylko po prostu jakieś takie krzywe obrazy.

00:27:08: No nie do końca tak jest, nie?

00:27:10: No oczywiście, że nie.

00:27:13: Więc ta polityka różnorodności ma swoje bardzo dobre uzasadnienie i jest potrzebne po prostu nam wielogłos i wciąż jeszcze, jak się sprawdzi właśnie statystyki, to czy w branży filmowej, czy w muzeach, jak pójdziemy do muzeów, to jakich mamy artystów dominujących, czy właśnie w branży wydawniczej.

00:27:38: Głównie są to jednak bieli autorzy i głównie są to mężczyźni, więc wciąż jeszcze ta dysproporcja jest ogromna, te co są bohaterowie, takie są te historie, więc o tę różnorodność trzeba dbać, tylko po prostu właśnie nie można tego robić cynicznie, nie?

00:27:55: Bo i nie można tego, nie wiem, ta granica jest cienka, między tamą właśnie chęcią zadbania o to i takim naprawdę realnym, prawdziwy, powiedzmy zainteresowaniem innymi kulturami, a tym czy robimy to, bo to jest wyliczone, bo to się sprzeda, bo taki jest trend itd.

00:28:17: Tak, no co zainteresowanujemy nad tymi intencjami, to o czym już mówiłyśmy, jeżeli chodzi nawet o to drugie czytanie książki, czy tam, któreś przez osoby zespołeczności.

00:28:29: I też nie będziemy tutaj robili prania mózgu, pt. że twoje intencje, żeby tą różnorodność wprowadzać do rozmaitych działalności, które prowadzimy, czy to kulturalne, czy to w pracy itd., że musisz to robić z czystych intencji, że musisz czuć, że tak trzeba.

00:28:51: I po prostu niektóre rzeczy muszą być narzutone odgórnie, żeby one po prostu stały się normą i po prostu czasami to na tym polega, że pewne zmiany, które związane z np. ustawodawstwem, jeżeli chodzi o jakieś takie zmiany społecze jak równość małżeńska, czy to jest to, co jest w tym filmie.

00:29:12: aborcja, to są rzeczy, które powinno nam gwarantować prawo związane z wyborem.

00:29:15: I to, że niektórzy są zaszczuci przez jakąś ideologię, która mówi, że to jest grzech,

00:29:24: czy wbrew intencji naszego stwórcy bla bla bla, to nie znaczy, że ta zmiana się nie powinna zadziać,

00:29:34: bo te osoby po prostu są przeciw.

00:29:36: Więc tutaj tak samo jest, że jeżeli ta polityka różnorodności musi być trochę wcielona na siłę,

00:29:42: no to ta zmiana się zadzieje już jak zobaczymy tą różnorodność, która staje się faktem.

00:29:48: I też mi się tak wydaje, że to nie jest też tak, że np. jak sobie myślimy o jakimś projekcie

00:29:54: i chcemy do niego zaprosić różnorodnych artystów i na początku przychodzą nam do głowy jakieś tam nazwiska,

00:30:00: no i sobie robisz taki realiticzek, że co te osoby reprezentują?

00:30:04: No i się okazuje, że to np. tylko białe osoby z klasy średniej.

00:30:09: I to nie znaczy, że tych osób, o których my nie pomyślałyśmy, czy nie pomyśleliśmy, że ich po prostu nie ma,

00:30:13: tylko, że nasze widzenie świata jest ograniczone i że warto je rozszerzyć o to,

00:30:18: żeby dołączyły też inne kłosy i to nie znaczy, że one są niekompetentne,

00:30:22: czy po prostu one są po prostu mniej znane, dlatego że my wciąż jakby ostrzujemy w jakimś takim myśleniu, takim bardzo powszechnym.

00:30:30: Tak, dokładnie. I dlatego tak zabawny w tej książce są wszystkie te fragmenty, gdzie June mówi o tym, że

00:30:38: ona nie odniosła takiego sukcesu jak Athena, bo jest po prostu białą dziewczyną z Filadelfi.

00:30:44: I że jakby i tą swoją zazdrość o sukces swojej przyjaciółki i walki, Athena Liu, ona sobie tłumaczy tym, że

00:30:53: no po prostu ona nie ma szans, bo właśnie nie jej pochodzenie nie jest ciekawe i jej historię nikogo nie interesują.

00:31:02: Że ona jest ofiarą tej polityki różnorodności.

00:31:06: To jest po prostu...

00:31:07: I ona mówi o odwróconym rasizmie i że w ogóle, no nie mówi tego na głos, ale to widzimy,

00:31:12: bo ona wie, że nie może tego powiedzieć na głos, ale ona jakby bardzo głęboko w to wierzy i to jest w ogóle przezabawny

00:31:19: i sobie myśli, że ta dziewczyna, która już przeszła wszystkie stany emocjonalne związane z tym, że zostanie po prostu zdemaskowana.

00:31:27: I że to się wyda i że w końcu jakby widzimy też te wyrzuty sumienia, co one z niej robią.

00:31:33: Że ona dostaje w pewnym momencie paranoi związane z tymi wyrzutnami sumienia, że widzi tą swoją zmarłą przyjaciółkę i w ogóle

00:31:39: różne takie rzeczy, no jest też ofiarą internetowego hate'u, bo te rzeczy się po prostu w końcu niektóre elementy świadczące

00:31:49: o tej mistyfikacji wychodzą na światło dzienne i ta cała kancelacja i jej mechanizmy są bardzo ciekawe.

00:31:57: I to, że na przykład właśnie John biorą w obronę po prostu przedstawiciele z krajnej prawicy Alt-Right

00:32:05: i ona w sumie mówi tak, kurczę, bo wolałabym, żeby ktoś inny mnie bronił, ale z drugiej strony cieszy się, że ktoś przynajmniej stanu po jej stronie.

00:32:14: Tak i że te osoby, chcąc obronić John, nakręcają mi sprzedaż i kupują jej książki na pniu i jej wydawczyni mówi, że no

00:32:28: zanosiło się na to, że będzie tragedia, ale w sumie to jeszcze na tym zarobimy, więc sieć cicho, w ogóle się nie wychylaj, tylko niech oni po prostu robią swoje i że dostanie jeszcze większe

00:32:37: tantiemy niż dotychczas, chociaż książka już była na liście best-sellerów New York Times, a więc to wszystko jest takie bardzo gorzkie w tym wszystkim, bo nie daj, że

00:32:47: jest cały ten konflikt, jakby moralny związany z tym, co ona zrobiła i z tym, że odnosi ogromny sukty z czerpie z tego korzyści.

00:32:55: Oplamuje też matkę tej zmarłej dziewczyny, ma też taką niejasną relację z tą Ateną i bo cały czas mamy takie, to jest w tej książce dla mnie i plusem i minusem, bo z jednej strony pokazuje się, że one miały taką bardzo powierzchowną relację,

00:33:14: potem się okazuje, że jednak dosyć blisko, potem znowu, że to jednak nie było takie, że to jest takie wszystko jakby ciągle niejasne, czy to było taka obsesja

00:33:24: związana gdzieś tam za zdrością i z tym, że chce być blisko ciebie, bo może trochę tego geniuszu czy tego splendoru skapnie na mnie i trochę jakby i tak nie mam innych znajomych, bo co jest dla mnie uderzające,

00:33:36: ona po prostu nie ma żadnych znajomych, ta dziewczyna, ona w ogóle się z nikim nie spotyka.

00:33:40: Nikt jej nie lubi, bo ona jest okropna, ta główna bohaterka.

00:33:43: Jest okropna, to prawda.

00:33:45: A jednocześnie czy też to i trochę ekipiecujesz, no bo już tak daleko ty zaszło to sobie myślisz, boże jak to się wyda, to będzie po prostu draka, więc masz takie momenty,

00:33:53: że osoba, której bardzo nie lubisz, no ale to jest chyba taki powszechny też zawieknie, że trochę ekipiecujesz, a potem sobie myślisz, boże, jakie okropne, jak ekipiecuj taki osobie.

00:34:02: No ale w ogóle świetnie jest napisana właśnie ta postać i ta Athena też jest świetnie napisana, bo ona nie jest, bo to nie jest tak w tej książce, że ta biała autorka jest jakby do szpiku zbałnej,

00:34:15: ale jest oczywiście okropną postacią, ale trochę jakby poznajemy ją różne właśnie te, no to co nią kieruje, jej właśnie intencje i jakieś uwarunkowania, więc trochę zaczynamy ją rozumieć.

00:34:31: Więc to nie jest tak, że ta June jest do szpiku zła, a Athena jest takim, wiecie, kryształem, a Athena też ma swoje złe cechy.

00:34:39: To jest bardzo dużo złych cech i wydaje mi się, że to jest też bardzo fajne w tej książce, że ona nie jest zbudowana na takiej polaryzacji, że dobry, zły, tylko że nawet te, powiedzmy, ofiary, chociaż zdaję sobie sprawę, jakie tutaj jest obciążenia związane z tym słowem, ale wydaje mi się, że na potrzeby akurat tego, co chcę powiedzieć, to jest zasadne, że one nie są kryształowe, bo bardzo często wydaje nam się, że jeżeli coś złego przytrafia się komuś

00:35:07: i ta okazuje się, że ta osoba nie jest do końca taka kryształowa, dobra i ma swoje załuszami, to jakby trochę zaczynamy robić ten victim blaming, bo przecież ta ofiara powinna być po prostu, że tylko dobrym ludziom się przydarzają takie złe rzeczy, no a się okazuje, że po prostu się przydarzają różnym ludziom, tak?

00:35:27: I jakby to, o jak trybialne to jest, to to jest wciąż jakby coś, co bardzo pokutuje, jeżeli chodzi o tą kwestię tego, czy wierzymy jej, jeżeli chodzi w ogóle o całe mitu i kwestie molestowania, mobingu itd.

00:35:43: I tutaj też to powraca w takim twiście w tej książce, co mi się nie do końca podoba, czyli, że okazuje się, że mamy takie, od June, sugestie przez całą powój, że Athena też jej coś ukazuje.

00:35:56: Athena też jej coś ukradła i w końcu się dowiadujemy, że tak naprawdę June jest złodziejką opowieści i że dokonała zabawczenia kulturowego, ale to Athena jest prawdziwa osoba z złodziejką opowieści, bo ona po prostu wysysała z ludzi te opowieści, że po prostu znajdowała sobie ofiary, które wiedziała, że mają coś ciekawego do powiedzenia, zapisywała po prostu ich jakby takie spowiedzi i po prostu robiła z nich,

00:36:25: użytek pod kątem opowiadania opowieści, a że miała ten dar do tego, żeby w jakiś taki konkretny przekonujący sposób opowiedzieć, no to po prostu robiła to i temu zawdzięcza swój sukces i reżerowała jakby nad cudzym cierpieniem.

00:36:41: Tak, też nie dając jakichś takich krediców, że na przykład ta powieść nie powstała, czy opowiadanie bez tam opowieści kogoś, że dziękuję za coś, tylko ona prostuje wydawała,

00:36:52: jako część jakby takiego przesugerują, że to jest jakieś jej doświadczenie albo może nawet brak tego głosu, był taką sugestią, na którą ona w ogóle nie odpowiadała,

00:37:03: ale tak radzi, że dotyczyła tego, że John padła ofiarą na paści seksualnej pod wpływem alkoholu i do końca nie wiedziało, co się wydarzyło i opowiedziała o tym Athena.

00:37:16: No i okazało się parę miesięcy później, że Athena wydała opowiadanie, które właściwie jeden do jeden jest parafrazą tego, co przeżyła John.

00:37:27: No i to sprawia, że ona nie do końca czuje się z tym okej, czuje się jakaś taka naga, taka jakby okradziona z tego przeżycia i tutaj jakby po raz kolejny pojawia się pytanie o to,

00:37:41: kto ma prawo opowiadać jakie historie?

00:37:44: Z drugiej strony na usprawiedliwienie Athena można powiedzieć, że to nie jest jedyna historia na kampusach studentkich w Stanach Zjednoczonych.

00:37:55: No takie historie są mega powszechne, więc w zasadzie być może kierowała się tym, żeby po prostu zwrócić uwagę na ten parą, to problem.

00:38:05: Ale to nie jest jak w oczach John to nie jest jedyna historia złodziejstwa Athena, bo wydała też kilka opowiadań na przykład o Korańczykach.

00:38:15: No i John zadaje, uważamy, mega ciekawe pytanie, czy jak robi to Athena, która jest hinką i opowiada cudną historię z innej jednak kultury, z innego kraju,

00:38:27: też mające go trudne relacje z innymi krajami azjatyckimi, to to już wtedy nie jest rasizm?

00:38:34: To jest mega ciekawe pytanie, na które nie mam odpowiedzi.

00:38:38: No tak jak nie mam odpowiedzi na inne pytania związane z tym jakby kto ma prawo opowiadać jakie historie, bo no ta książka zadaje takie,

00:38:50: no to pytanie się przejawia właściwie w każdym rozdziale i no mamy te wojny twitterowe głównie, czy w ogóle takie w social mediach związane z tym hejtem na John i z tym,

00:39:03: że ta prawda o jej rzekomym autorstwie tego ostatniego frontu, bo tak się nazywa ta książka, którą ona wydała,

00:39:12: no jest jakby bardzo łatwe do podwożenia i że podnosi istnieją dowody i potem te dowody stają ujawnione, więc jakby ta afera związana z tą książką,

00:39:23: ona jest takim, nabiera takiego efektu kuli śniegowej, że po prostu już jak się zaczyna to już po prostu będzie coraz gorzej i gorzej.

00:39:32: I widzimy, obserwujemy tą dżul w tym, w jej zamknięciu, w tym domów, z tym wszystkim, kiedy ona to przeżywa czytając ten hate, idzie jakby trochę nim napawając,

00:39:42: to jest takie profesor...

00:39:43: O, mocno się nim pompując.

00:39:44: Takie samobiczowanie, jakby takie utwierdzanie się w tym, że cały świat jest zły, a ja taka dobra, że w sumie ja nie chciałam nic złego,

00:39:52: no ale to, co jest uderzające, to to, że ona wraca do tego, że może w sumie dobrze by było w końcu mieć to z głowy i powiedzieć im wszystkim,

00:40:01: no ale ja bym pozbyła się tego całego kapitału, który nagroma działam i jakby sadli.

00:40:06: To jest jeden z głównych powodów, do których ona ostatecznie nie dochodzi do tego, że chce się oczyścić i w końcu powiedzieć tą prawdę,

00:40:16: podlała niej ten kapitał, który zdobyła i to, że po prostu mógł chciałaby zrezygnować z czegoś, do czego się już przyzwyczaiła,

00:40:24: no, wygody, sprawia, że ona tego nie robi, więc jest też taka bardzo gorzka refleksja na ten temat.

00:40:31: No ale jakbyś miała do wyboru mieć ubezpieczenie medyczne, a nie mieć, nie?

00:40:37: Ale też jest tak, że Junwy sobie mogła mieć potem już właśnie to swoje wygodne życie po tej jednej książce.

00:40:47: Tan cykl życia afery internetowej, internetowej inby, no jest taki dosyć przewidywalny właśnie.

00:40:55: Najpierw jakby jest mega intensywnie, potem stopiewo to cichnie i przychodzimy do kolejnej inby i gdzieś tam mogłaby sobie żyć tych tantiemów,

00:41:04: spokojnie by jakoś miałaby wygodne życie, ale i po prostu było mało tej atencji i jak ta inba ucichła, to po prostu Jun już uzależniona po prostu tych wyrzutów serotoniny

00:41:18: i od wyrzutów adrenaliny, czytając niezdrowo bardzo, wyczytując, wyszukując wszystkie informacje na swój temat w internecie,

00:41:26: no po prostu musia zrobić coś, żeby spowodować, by znów stać się centrum zainteresowania.

00:41:35: I to już masz takie "Oh Jun, co ty wyprawiasz?"

00:41:39: No, naprawdę spoko jest ta książka jest ciągająca.

00:41:43: Bardzo no.

00:41:44: O, mega bystra, jest dużo takich bardzo ciekawych, śmiesznych komentarzy krótkich być może takich nierozwiniętych do końca,

00:41:56: bo to jest też jakiś zarzut, który jest wobec Yellow Face kierowany, że to mogłaby być bardzo pogłębiona refleksja na te tematy,

00:42:05: też na temat tego właśnie jak działa rynek wydawniczy i że tak naprawdę bez celery i nagrody literackie to wszystko jest ustawione

00:42:14: i wiemy co będzie bez celerem, zanim w ogóle to się ukaże w druku.

00:42:19: Ale ja myślę sobie, że jakby nie każda książka musi też właśnie wyczerpywać temat

00:42:27: i że ta książka ma taki plus, że ona ci wrzuca te takie krótkie zdania, krótkie sytuacje

00:42:35: i pozwala tobie samej koczytelnicze zdecydować co ty z tego bierzesz,

00:42:42: z tej takiej właśnie niestabilnej narratorki wobec której masz ambiwalentne uczucia.

00:42:49: Więc co z jej przemyślań bierzesz, co może być ciekawe wartościowe,

00:42:55: a co wiesz, że jest jakby wypaczoną trochę narracją.

00:42:59: No a jak na przykład są takie zdania jak na stronie 60.

00:43:04: Czytanie powinno być przyjemnością, a nie mozolnym trudem.

00:43:07: I trochę jest taka książka, ta książka jest przyjemna właśnie dzięki temu,

00:43:11: że być może nie pogłębia i nie rozwiesz, nie rozwarstwia jeszcze bardziej.

00:43:16: A i tak jakby właśnie, tak jak mówiłyśmy wcześniej, problematyzuje

00:43:20: i te postaci nie są jedno wymiarowe, tylko mają kilka tych wymiarów.

00:43:26: No ale są takie fajne frazy jak na przykład,

00:43:30: że no, przyszedłe jej całej akcji marketingowej,

00:43:34: o której opowiadałyśmy wcześniej,

00:43:37: mam taki cykliczny wypisany, że tu jest jeszcze potrzebna zdrowa

00:43:40: dawkanę neoliberalnego wyzysku i to już masz po prostu tą szczepkę,

00:43:45: która decyduje o sukcesie książki, nie?

00:43:50: Więc, no nie wiem, ciekawe, ciekawe.

00:43:54: No ale tak mi się wydaje, że bardzo często my zapominamy o tym właśnie krytykując,

00:44:01: czy tam po prostu szukając tych takich punktów, które nie do końca

00:44:05: nam się podobają w jakiejś dziale, książce, filmie itd.,

00:44:09: dalej, że mamy takie bardzo często wydaje mi się takie nieusiadomione potrzeby,

00:44:17: że dany tekst kulturzy musi się opowiedzieć po jakiejś stronie,

00:44:22: że on musi być taki albo tak, albo nie, że on po prostu musi od razu opowiedzieć tą prawdę,

00:44:27: musi dać to rozwiązanie i musi być takim po prostu, wiecie,

00:44:32: taką wykładnią takiego dobrego postępowania, albo tego, jak nie wolno robić.

00:44:38: A wydaje mi się, że bardziej wartościowe jest to, jakby co robi na przykład ta książka,

00:44:43: że ona pozostania bardzo wiele pytań, zahacza czytelnika o bardzo różnych kwestie,

00:44:49: związane na przykład z tym pytaniem, które cały czas w tej krąży,

00:44:53: kto ma prawo opowiedzieć, jakie historie, pokazując,

00:44:56: że to nie jest takie proste opowieść na to pytanie i czy jakby obecna ta kultura

00:45:02: błąd związana z tym, że robisz czek każdego i każdej i zadajesz pytanie,

00:45:09: jakby jakie masz prawo opowiedzieć o danej historie, czy herstory,

00:45:14: czy sam research wystarczy, czy musisz po prostu mieć jakieś takie umocowanie

00:45:19: w swoim pochodzeniu, czy w swojej dorobku, żeby odezwać się w danym temacie.

00:45:26: No i czy my chcemy żyć w takim też zaszczutym środowisku społeczności,

00:45:32: w której boimy się w ogóle w powiedzieć jakieś zdanie.

00:45:36: No i oczywiście tutaj wchodzą ci wszyscy konserwatyści i mówią,

00:45:40: że ta poprawność polityczna, że już nic nie można powiedzieć

00:45:44: i widać nie o to chodzi, że jakby jest to oczywiście bardzo trudne,

00:45:49: gdzie ta wolność słowa się zaczyna i gdzieś się kończy.

00:45:52: Ja nie mam tutaj recepty na to, a nie odpowiedzi, ale no bardzo często

00:45:56: my też miałyśmy, pamiętasz jak nagrywałyśmy jakieś pierwsze odcinki,

00:46:00: to bałyśmy się czy my możemy coś takiego powiedzieć.

00:46:03: Tak, tak, tak.

00:46:04: I potem dopiero po którym się jakby nagranym odcinku miałyśmy taką refleksję,

00:46:08: że my możemy się po prostu pomylić i nie będziemy miały właśnie to,

00:46:12: co powiedziałam na początku problemu z tym, żeby ktoś nam powie,

00:46:15: że powinnyśmy wiedzieć lepiej, to powiedzieć, że rzeczywiście,

00:46:18: jeżeli będziemy czuły, że jakby jest to gdzieś tam zasadna,

00:46:21: czy nawet nie, żeby zastanowić się nad tym,

00:46:24: czy popełniłyśmy tutaj błąd i dlaczego ktoś mógł się do tego przyczepić.

00:46:27: Tak.

00:46:28: I to nie będzie koniec świata.

00:46:30: Nie, nie będzie.

00:46:31: Ale też ja miałam na przykład dużo takich ranków,

00:46:33: jak nagrywałyśmy odcinki o Incelach,

00:46:35: że po prostu stanie nam się jakaś krzywda w internecie,

00:46:39: bo też internet tak działa, nie?

00:46:41: I w sumie jak na przykład zrobić taki przegląd właśnie komentarzy,

00:46:46: zwłaszcza na YouTube, pod naszymi odcinkami,

00:46:49: no to najgorsze są komentarze właśnie pod tych...

00:46:52: Nie zanim nie oglądałam.

00:46:54: No, z tym i koleżanka zwracała uwagę,

00:46:56: "Ej, czytałeś te komentarze?"

00:46:58: Ja wszyscy nie czytam, ja właśnie jestem jak przeciwieństwo,

00:47:01: że on, że ja nie szukałam w internecie tych informacji o sobie.

00:47:08: No i właśnie pod takimi odcinkami,

00:47:11: które robiliśmy o Incelach,

00:47:13: na przykład o książce "Przegryw",

00:47:15: ale mieliśmy też taki odcinek przecież o Andrew Tejcie,

00:47:18: no to tam są najgorsze komentarze.

00:47:21: One i tak są dosyć lightowe,

00:47:23: jak na to, co się może wydarzyć w internecie, nie?

00:47:26: Ale tak, no...

00:47:29: No tak to jest w internecie, internet żyje trochę swoim życiem.

00:47:33: I tu też w tej książce jest kilka takich przemyśleń,

00:47:36: że te życie w internecie jest czasami bardziej prawdziwe.

00:47:42: I jakby nie staje się bardziej prawdziwe dla ciebie,

00:47:45: jeśli twój sukces lub porażka od tego zależy,

00:47:48: niż to, co się dzieje w realu, nie?

00:47:52: No ale tutaj, jak mówiłaś,

00:47:54: może też być po prostu K-Stage on,

00:47:56: która nie ma tak naprawdę prudatnego życia,

00:47:59: bo jej całe życie to jest to, że pisze,

00:48:02: no i w zasadzie nie ma przyjaciół

00:48:04: i ma kiepskie relacje z rodziną.

00:48:07: Tak, i to są też takie wątki,

00:48:08: które stają w ogóle też niezgłębione,

00:48:10: że jakby ja miałam takie przemyślenie,

00:48:13: że tak całości to mi jest żaltej dżun,

00:48:18: że to jest taka bardzo zakompleksiona osoba,

00:48:21: która po prostu cały czas żyła w cieniu osób,

00:48:25: które uważała, że są dużo lepsze od niej,

00:48:27: i że ten mechanizm porównywania się do innych

00:48:30: jakby bardzo miał dla niej taki destrukcyjny wpływ.

00:48:33: I że jakby to nie mniejsza tego,

00:48:36: że zrobiła dużo złych rzeczy

00:48:38: i rzekierowała się też z takimi bardzo,

00:48:41: że i pobudki związane z tym zyskiem,

00:48:44: czy oszukiwaniem, że to,

00:48:45: że jak poszła przecież do matki tej Ateny

00:48:48: i po prostu zmanipulowała ją,

00:48:50: żeby ona nie publikowała jej zapisków i dzienników,

00:48:55: no to były po prostu...

00:48:57: -Obrzydliwe. -Obrzydliwe.

00:48:59: No i bardzo dużej zachowań było obrzydliwych,

00:49:02: ale jak tak sobie popatrzysz na tą dżun,

00:49:04: która po prostu zostaje już zdemaskowana

00:49:07: i po prostu z tego wszystkiego,

00:49:09: to sobie myślisz, że no żalcie jej,

00:49:11: ale nie w takim sensie, że po prostu

00:49:14: dojść taka taka wielka strategia,

00:49:17: która po prostu uknuła jej trwa życia.

00:49:20: -Tylko... -Z tą strategią to był tak...

00:49:23: -Nie zgadaszcie? -Nie do końca,

00:49:25: bo ona potem jeszcze ma taki jeden twist, nie?

00:49:28: Że jak już książka jakby zbliża się do końca

00:49:31: i ta afera znowu się jakby kolejna jest twist w tej aferze

00:49:35: związanej z jej twórczością,

00:49:37: to ona też już ma takie pomysły, że "A, zrobię to i to,

00:49:40: i to jeszcze wszystko opróci się na moją korzyść",

00:49:43: więc ona jest mega bestra, ta dżun,

00:49:46: i potrafi właśnie tak bardzo cynicznie postępować.

00:49:51: Tak, ale jednocześnie ja miałam takie poczucia,

00:49:53: że mi jest jej po prostu żal,

00:49:55: bo jest taką zagubioną dziewczynką,

00:49:57: która błoi się odwiedzić swoją mamę,

00:49:59: że dla niej pójście do swojej siostry

00:50:01: i słyszenia ciągle tych samych pytań,

00:50:03: że jakie to zajmiesz się w końcu czymś normalnym

00:50:06: i że nie po to skończyłaś takie studia,

00:50:09: żeby być teraz pisarką,

00:50:11: to sprawiało, że ja miałam takie poczucia,

00:50:13: że hej, no jakby wsparcia znikąd, nie?

00:50:16: Że jakby...

00:50:18: Tak, tak, no ona...

00:50:21: Tak, to jest też ciekawe w tej postaci,

00:50:23: że ona nie ma tego wsparcia i bardzo po prostu chce pisać.

00:50:27: W ogóle jeszcze chciałam wrzucić na koniec,

00:50:30: że ciekawe są też parallele

00:50:33: między Atenom, Liu, a Erbeką, Huang.

00:50:39: Że jakby to...

00:50:43: też jest inna taka właśnie dosyć krytyczna

00:50:47: na YouTube recenzja tej książki

00:50:49: i tam ta autorka tej krytycznej recenzji

00:50:54: punktuje te wszystkie parallele

00:50:56: i mówi, że no jakby tak

00:51:00: i Atena i Rebekka mają chińskie pochodzenie

00:51:04: i są bardzo dobrymi pisarkami,

00:51:08: ale mają też jakby bardzo duży przywilej związany

00:51:12: ze swoim pochodzeniem, jakby rodzinnym,

00:51:15: ze swoją edukacją,

00:51:17: z tym, że ukończyły bardzo dobre szkoły.

00:51:20: I jak patrzysz na Rebekę Kuan,

00:51:22: która po prostu ma 28 lat

00:51:24: i ma już po prostu kilka best-sellerów

00:51:26: na swoim koncie, to musisz sobie "wow".

00:51:29: Ta dziewczyna jest albo geniuszką,

00:51:32: albo ma po prostu mega dobre plecy.

00:51:34: No to i to.

00:51:35: Albo to i to.

00:51:36: Jest po prostu dobra,

00:51:38: bo tak jak mówi ta recenzjantka,

00:51:40: która nic nie pamiętam

00:51:42: i mienia nazwisk, ale podrzucimy jej kanał,

00:51:45: bo te recenzje, które ona tam daje są naprawdę super.

00:51:47: Ja sobie kilka podrzuciłam

00:51:49: i w ogóle ona bardzo fajnie też nawiązuje

00:51:51: w tym, że Rebekę Kuan

00:51:54: za to ją po prostu zniszczy za tę recenzję.

00:51:56: Widać, że się trochę boi.

00:51:58: Ona zniknie i po prostu poszedł

00:52:00: na takie oko nawiązujące

00:52:02: tych mechanizmów,

00:52:04: kancelacji, o których ona pisze w książce,

00:52:06: że jeżeli już nie nagra,

00:52:07: że jednego widocu znaczy,

00:52:08: że Rebekę Kuan to dopadła

00:52:10: i po prostu już jest po niej.

00:52:12: Ale ona właśnie mówi, że

00:52:14: ten wielki strach przed tą polityką

00:52:17: różnorodności, który jest w tej książce,

00:52:19: to nie pokazuje tego

00:52:23: bagrangczak, że bardzo wielu tych pisarzy

00:52:26: i pisarek, którzy są na tych listach

00:52:28: bez celerów, to jeżeli zrobimy sobie

00:52:31: takie podsumowanie, to nie tak,

00:52:33: że większość jest z nich biała,

00:52:34: ale też przeważająca większość z nich,

00:52:36: jakieś 95-8%, to są osoby,

00:52:40: które są z dobrych domów,

00:52:42: że mają, są, skończyły bardzo dobrą

00:52:45: edukację, jeżeli chodzi o dobre

00:52:48: uniwersytety i tak dalej, po prostu

00:52:50: miały to zaprecze związane z tym,

00:52:52: że miały czas i możliwość po prostu

00:52:55: oddania się pisaniu, że to nie było tak,

00:52:57: że masz dwie prace na połetatu,

00:53:00: gonisz, żeby zapłacić czynsz

00:53:02: i w weekendy albo po nocach piszesz

00:53:04: natchniona powieść życia,

00:53:06: tylko po prostu nie musisz się martwić,

00:53:08: ten jak związać się koniec z końcem,

00:53:10: jak zapłacić rachunki,

00:53:12: czy na jaką zmianę idziesz do pracy,

00:53:15: tylko po prostu możesz oddać się temu pisaniu,

00:53:17: co jest oczywiście piękne,

00:53:19: ale i w ogóle super, że niektórzy mają takie możliwości,

00:53:21: ale to nie powinno też uciekać

00:53:23: naszej reflektji związanej z tym,

00:53:25: że to jest przywilej,

00:53:27: móc wydać taką książkę i mieć czas,

00:53:29: żeby ją napisać i że to nie jest

00:53:31: bez znaczenia, dlatego w jakim miejscu

00:53:33: się znajduje Rebekka Kłąg, jaka otorka.

00:53:35: No i to jest przywilej też i obowiązek,

00:53:37: obowiązek, myślę, że taki duży dylemat,

00:53:39: w ogóle moralny pisarzy, którzy piszą

00:53:42: w tym samym jakimś bólu, czy doświadczeniu,

00:53:44: jakiś grup marginalizowanych,

00:53:46: że to jest odpowiedzialność

00:53:48: też opowiadać takie historie.

00:53:50: I tutaj na gruncie polskim

00:53:52: moglibyśmy właśnie zadać takie pytanie,

00:53:54: no to kto ma teraz prawo opowiadać

00:53:56: historię o chłopach,

00:53:58: albo o robotnikach, nie?

00:54:00: Tutaj pozdrowienia dla Natalii,

00:54:02: mojej przyjaciółki, która też zresztą

00:54:04: podsunała mi tę książkę

00:54:06: i też pracuje

00:54:08: wydawnicy, więc dla niej

00:54:10: ta książka była super, też ciekawą lekturą.

00:54:13: No i co, na koniec jeszcze mamy

00:54:15: jakieś pytania, które

00:54:17: chcemy zostawić bez odpowiedzi?

00:54:19: No nie wiem,

00:54:21: ty tutaj dużo pytań przygotowałaś.

00:54:23: Tak.

00:54:25: Chcesz się wrzucić i zostawić bez odpowiedzi?

00:54:27: Tak. Tylko jedno można,

00:54:29: jedno można powiedzieć.

00:54:31: Dlaczego bijąca miała prawo nagrać album country?

00:54:33: Nie działam, że mi to zadać

00:54:35: pytanie.

00:54:37: No bardzo skrócie, bo

00:54:39: nie wiem, czy to jest znane, Kajstrze nie zna,

00:54:41: ale mam żołnierz, że to już było w całym internecie,

00:54:43: że Beyoncé realizuje

00:54:45: taki projekt związany

00:54:47: ze swoją karierą muzyczną, wydając

00:54:49: trzy albumy Renaissance.

00:54:51: Mamy już Act One,

00:54:53: Act Two i będzie Act III.

00:54:55: No i to polega na tym, żeby

00:54:57: odzyskiwać gatunki muzyczne,

00:54:59: których twórcami, twórczyniani

00:55:01: byli czarni artyści,

00:55:03: ale które po prostu zostały

00:55:05: zawłaszczone i spopularyzowane

00:55:07: przez białych

00:55:09: i totalnie zapomniany został ten

00:55:11: dorobek i wkład, który

00:55:13: mieli w to czarni artyści.

00:55:15: Mówimy to o muzyce Disco House

00:55:17: i to jest Act I,

00:55:19: a jak drugi to jest właśnie Kofboy Carter,

00:55:21: czyli muzyka country.

00:55:23: I ona temu dziedzictwu oddaje bardzo dużo

00:55:25: houdów tych nuance'ach, jeżeli chodzi o piosenki.

00:55:27: To nie jest jakiś super przebojowy

00:55:29: album i łatwy, tylko tam

00:55:31: jest dużo takich

00:55:33: Easter Eggs

00:55:35: do odkrycia

00:55:37: wiele takich houdów, które ona

00:55:39: złożyła czarnym

00:55:41: artystką i artystą.

00:55:43: No i przewidywania

00:55:45: co do Actu III są takie, że to będzie

00:55:47: muzyka rokowa, ale czy tak będzie

00:55:49: to się dopiero przekonamy, bo są tylko

00:55:51: takie przecieki, więc

00:55:53: tak, wiązę realizuję

00:55:55: zajebisty projekt artystyczny i to tylko dowodzi

00:55:57: tego, jak jest wspaniała.

00:55:59: I miała do tego pełne prawo. Tak jest. I robi to mądrze.

00:56:01: Tak. Przecież więc ja na przykład do Elwise

00:56:03: Presley, który ma po prostu ukratły

00:56:05: afroamerykańską kulturę i

00:56:07: zrobił z niej dobrze sprzedający

00:56:09: się produkt

00:56:11: na co bych pozwolił, tylko dlatego, żeby był biały.

00:56:13: No, egzaklit.

00:56:15: No dobrze, no to ja muszę takie pytania.

00:56:17: Czy można robić sobie

00:56:19: indyjskie bindi na czole,

00:56:21: jak się jest białaską?

00:56:23: Albo czy można nosić dready?

00:56:25: Czy można pić ayahuaske?

00:56:27: Na przykład.

00:56:29: Albo czy można robić hajst właśnie na

00:56:31: robieniu wycieczek dla białasów,

00:56:33: żeby zażywać ayahuaske?

00:56:35: Czy można

00:56:37: nosić kimono i jak powinno

00:56:39: się robić poprawnie?

00:56:41: Czy

00:56:43: można przebrać swoje dziecko za indiennie

00:56:45: na lebal przebierańców?

00:56:47: Albo za kowboja, albo za

00:56:49: włożkę.

00:56:51: Albo za cokolwiek innego.

00:56:53: Także, no to

00:56:55: wiele pytań. Myślę,

00:56:57: że zostawimy je właśnie

00:56:59: bez odpowiedzi,

00:57:01: ale

00:57:03: przede wszystkim

00:57:05: zachęcamy do myślenia

00:57:07: o intencjach

00:57:09: do nie

00:57:11: działania bezrefleksyjnego

00:57:13: i myślę, że

00:57:15: jeśli robimy ten

00:57:17: fakt checking

00:57:19: i sprawdzamy fakty, sprawdzamy

00:57:21: pochodzenie jakichś symboli,

00:57:23: jakichś zachowań, jakichś strojów,

00:57:25: to

00:57:27: to ta pewna naszą korzyść,

00:57:29: bo nie wiedza nas, nie tłumaczy.

00:57:31: Nie.

00:57:33: I

00:57:35: po prostu bądźmy uważni na to, żeby

00:57:37: nie trywializować

00:57:39: i

00:57:41: żeby nie powielać

00:57:43: stereotypów.

00:57:45: Ej, woman.

00:57:47: Ale teraz zapreczowałam na koniec.

00:57:49: Zapreczowałaś, no.

00:57:51: Woman's planning się właśnie odbówała

00:57:53: do... No trochę trzeba.

00:57:55: No dobrze. To co?

00:57:57: Pa.

00:57:59: Nikt nas nie pytał, ale i tak się wypowiemy.

00:58:03: Feministyczny podcast

00:58:05: o kulturze, społeczeństwie

00:58:07: i wszystkim, co nas zainteresuje.

00:58:09: Zapraszają Kasia Hróbek i Agnieszka Szczepanek.

00:58:11: I producentem podcastu jest Estrada Poznańska.

00:58:13: Wszystkie odcinki znajdziesz na estradapoznań.pl

00:58:15: Wszystkie odcinki znajdziesz na estradapoznań.pl